Stenz, Udo Christian2025-04-112025-04-112007Studia Oecumenica, 2007, T. 7, s. 235-256.1643-2762https://theo-logos.pl/handle/123456789/30637Artykuł w języku niemieckim.Artykuł pokazuje podstawowe elementy istotne dla teologii dialogu międzyreligijnego, która dziś często też bywa nazywana teologią religii. Prezentowane rozumienie dialogu nie ogranicza się do rozumienia go jako dyskursu czy pertraktacji, ale wychodzi od „nowego”, tj. bardziej personalistycznego sposobu myślenia o człowieku i personalistycznego ujmowania jego relacji z Bogiem. Główną rolę w nowych koncepcjach odgrywają soborowe założenia, które widoczne są w koncepcjach dialogu P. Rossano i B. Stubenraucha. Proponowana koncepcja wyjmuje dialog z kontekstu relatywizmu i pluralizmu, dając mu bardziej teologiczne podłoże, ponieważ wiąże go z dialogiczną naturą Boga. Nowa teologia dialogu kształtuje nową eklezjologię, w której Kościół ujmowany jest przede wszystkim jako sakrament zbawienia dla świata.deCC-BY-NC-SA - Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Na tych samych warunkachteologiateologia dialogudialogdialog międzyreligijnydialog ekumenicznyKościółtheologytheology of dialoguedialogueinterreligious dialogueecumenical dialogueChurchTheologieTheologie des DialogsDialoginterreligiöser Dialogökumenischer DialogKircheArticle