Nowak, Antoni Jozafat2023-03-102023-03-101993Roczniki Teologiczne, 1993, T. 40, z. 5, s. 31-42.0035-7723http://theo-logos.pl/xmlui/handle/123456789/4980Artykuł w języku niemieckim. Streścił Antoni Jozafat Nowak OFM.Artykuł jest referatem wygłoszonym na Sympozjum Międzynarodowego Towarzystwa Psychologii Religii, które odbyło się w Schann (Liechtenstein) w dniach 28-30 X 1987 r. Autor we wprowadzeniu do artykułu informuje czytelnika o relacjach zachodzących pomiędzy miłością i śmiercią. Zarówno miłość, jak i śmierć pozostają dla człowieka tajemnicą. W wielu przypadkach bardzo trudno określić, kiedy właściwie nastąpiła śmierć. Z kolei autor omawia problem reanimacji oraz relacje zachodzące pomiędzy świadomością i śmiercią. Procesowi personalizacji progresywnej przeciwstawia autor przebieg psychologiczny umierania jako proces depersonalizacji progresywnej. Czy samoświadomość siebie, duch, egzystuje po śmierci biologicznej - pozostaje dla psychologa pytaniem otwartym. Odpowiedzi należy szukać na terenie filozofii, w szczególności filozofii bytu, oraz teologii. Pełnej odpowiedzi udziela nam Objawienie, gdzie śmierć należy rozumieć jako spotkanie osobowe człowieka z Chrystusem (por. J 14, 2-3).deAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Polandhttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/śmierćpsychologiapsychologia religiimiłośćtajemnicaproces umieraniateologiaśmierć jako procesdeathpsychologypsychology of religionlovemysterytheologyprocess of dyingSterbeprozessTodPsychologieTheologieDer Tod als „psychologischer Vorgang”Śmierć jako „przebieg psychologiczny”Article