Bartoszek, Antoni2025-06-252025-06-252005Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 2005, T. 38 specjalny, s. 179-189.0137-3447https://theo-logos.pl/handle/123456789/32897Artykuł w języku angielskim.Pojęcie „paradygmat Samarytanina” oznacza tutaj stworzony przez Jezusa, w przypowieści o miłosiernym Samarytaninie, pewien konkretny wzorzec postępowania odnośnie do osób cierpiących. W przedstawionych analizach „paradygmat Samarytanina” jest odniesiony do współczesnej opieki paliatywnej, posługującej osobom znajdującym się w terminalnej fazie choroby. Istotnymi elementami „paradygmatu Samarytanina” są: zatrzymanie się przy ciężko chorym jako gotowość pomocy, integralne odniesienie do człowieka umierającego, pierwszeństwo bezpośrednich relacji międzyludzkich nad instytucją, konieczność rozwijania profesjonalnego leczenia paliatywnego, gotowość poświęcenia czasu i pieniędzy na rzecz terminalnie chorego, właściwe kształtowanie zależności między pracą etatową a wolontariatem w ramach opieki paliatywnej, szacunek wobec odmienności przekonań bliźniego, umacnianie właściwie ukształtowanej współpracy w ramach zespołu hospicyjnego oraz pogłębianie opieki paliatywnej o wymiar nadprzyrodzony.enCC-BY-SA - Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkachopieka paliatywnacierpienieparadygmat Samarytaninapalliative caresufferingSamaritan paradigmhospicjahospicesopieka nad chorymicaring for the sickprzypowieść o miłosiernym Samarytaninieparable of the merciful SamaritanArticle