Binicewicz, Aleksandra2025-09-292025-09-292020Kultura-Media-Teologia, 2020, nr 43, s. 8-27.2081-8971https://theo-logos.pl/handle/123456789/36732Autorka artykułu za cel stawia sobie odnalezienie różnych postaci katastrof w tekstach kultury audiowizualnej, nazwanie ich oraz zdiagnozowanie w odniesieniu do poczucia tego, co nazywa „futurystyczną dekadencją”. Tło jej rozważań stanowią kłopoty z narracją tożsamości współczesnego człowieka w kontekście technologicznego rozwoju oraz upowszechniania postawy ponowoczesności. Wizualne teksty, po które sięga, to film Joker oraz trzy seriale: Czarnobyl, Cudotwórcy i Koniec dzieciństwa.The author of the article aims to discover, name, and diagnose various forms of disaster in the audovisual culture. She analyses these in relation to the state of a “futuristic decadence” – as she calles it. The context of her thoughts is built of the perplexing narrative identity of the contemporary man in face of the widespread postmodern attitude with the parallel development of new technologies. In order to achive the abovementioned goal, she chooses to analyze the Joker movie, the Miracle Workers tv series, and the following miniseries: Chernobyl and Childhood’s End.plCC-BY-ND - Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnychfuturystyczna dekadencjaponowoczesnośćnarracjatożsamośćkatastrofakulturakultura audiowizualnafilmkinematografiafuturistic decadencepostmodernitynarrationidentitydisastercultureaudiovisual culturemoviecinematographyArticle