Wasiutyńska, Katarzyna2024-11-222024-11-222020Roczniki Teologiczne, 2020, T. 67, nr 5, s. 75-88.2543-59732353-7272https://theo-logos.pl/handle/123456789/24156Contemporary life of the Church, against the background of dynamic cultural changes of the surrounding society, is marked by an urgent call to discover and value the community dimension, to the mysticism of living together. In view of the spread of spirituality of communion, a question arises about the corresponding asceticism, about the specific forms of purification and spiritual trials that it may encounter. From this perspective, we read the experience of the Focolare Movement, referring primarily to the writings of its founder, Chiara Lubich. The reflection revolves around two basic concepts that relate to the mystical and ascetic dimensions: unity – Jesus forsaken.Współczesne życie Kościoła, na tle dynamicznych przemian kulturowych otaczającego go społeczeństwa, naznaczone jest naglącym wezwaniem do odkrycia i dowartościowania wymiaru wspólnotowego, aż po mistykę życia razem. Wobec szerzenia się duchowości komunii, rodzi się pytanie o odpowiadającą jej ascezę, o specyficzne formy oczyszczenia i prób duchowych, jakie może ona napotkać. Z tej perspektywy odczytujemy doświadczenie Ruchu Focolari, sięgając przede wszystkim do pism jego założycielki, Chiary Lubich. Refleksja przebiega wokół dwóch podstawowych pojęć, które odnoszą się do wymiaru mistycznego i ascetycznego: jedność – Jezus opuszczony.itCC-BY-NC-ND - Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnychChiara Lubichcommunitarian spiritualityforsaken JesusunityJesus Christspiritualitytheology of spiritualitytheologyFocolari Movementcommunityabandonmentduchowość wspólnotowaJezus opuszczonyjednośćJezus Chrystusduchowośćteologia duchowościteologiaRuch FocolariwspólnotaopuszczenieArticle