Radkiewicz, Jan2023-03-102023-03-102009Studia Paradyskie, 2009, t. 19, s. 203-219.83-7077-134-3http://theo-logos.pl/xmlui/handle/123456789/4928Artykuł w języku niemieckim.Encyklika Piusa XII Mystici Corporis Christi dokonuje recepcji tradycyjnej i obowiązującej nauki Kościoła w materii przynależności do Kościoła, wyrażonej w teologii dogmatycznej i fundamentalnej. Chodzi tu o wewnętrzną zgodę na przyjęcie doktryny Kościoła. Tym samym nie zmienia ona teologicznej kwalifikacji norm dotyczących tej przynależności. Jej nowością jest to, że podkreśla ona wyraźniej utożsamienie Kościoła – widocznej, prawnej wspólnoty – z Mistycznym Ciałem Chrystusa. Encyklika akcentuje konieczność i widzialność Kościoła w porządku zbawczym, zbawienie nie jest jednak wykluczone, gdy istnieje votum implicitum Ecclesiae.deAttribution-ShareAlike 3.0 Polandhttp://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/KościółChurchKościół katolickiEugenio Maria Giuseppe Giovanni PacelliCatholic ChurchPius XIIpapieżekapłaniduchowieństwopopesclergypriesthoodMystici Corporis ChristiencyklikaencyclicMagisterium Kościoładokumenty KościołaChurch documentsteologiatheologyteologia dogmatycznateologia fundamentalnadogmatic theologyfundamental theologyJezus ChrystusJesus ChristCiało ChrystusaBody of ChristMistyczne Ciało Chrystusaprzynależność do KościołazbawieniesalvationKirchePäpsteTheologieEnzyklikaDie Zugehörigkeit zur Kirche nach Enzyklika Pius XII „Mystici Corporis Christi“Przynależność do Kościoła wg encykliki Piusa XII Mystici Corporis ChristiArticle