Szmydki, Ryszard2024-10-212024-10-212009Wrocławski Przegląd Teologiczny, 2009, R. 17, Nr 1, s. 59-78.1231-1731https://theo-logos.pl/handle/123456789/22205Artykuł w języku francuskim.Rodzący się Kościół miał swój ściśle określony kontekst, którego analiza pozwala na lepsze zrozumienie zarówno jego wewnętrznej natury jak i stojącej przed nim misji. Kościół – założony przez Jezusa z Nazaretu – wyrasta z judaizmu i podejmuje misję w świecie naznaczonym rzymskimi prawami. Nie sposób myśleć Kościele pomijając te dwa zagadnienia – judaizm oraz Imperium Romanum. Judaizm, odrzucając Jezusa z Nazaretu, przyczynił się do rozejścia się Kościoła i Synagogi, ale z drugiej strony właśnie odniesienie do judaizmu pozwala określić początek i samą tożsamość rodzącego się Kościoła. W tajemnicy jego odniesienia do judaizmu jest zatem i kontynuacja i zerwanie. W jakim sensie? – pytanie centralne dla podjętego studium. Z kolei świat rzymski, ze wszystkim, co stanowi, staje się dla Kościoła nie wyzwaniem politycznym, ale miejscem głoszenia kerygmatu – Dobrej Nowiny o miłości Boga objawionej w Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym.frCC-BY-SA - Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkachPaweł apostołPaweł z TarsuapostołowieświęcijudaizmRzymKościółCesarstwo Rzymskiewczesne chrześcijaństwochrześcijaństwoPaul the ApostleSaul of TarsusapostlessaintsJudaismRomeChurchRoman Empireearly ChristianityChristianityPaul l'apôtrePaul de TarseapôtresjudaïsmeÉgliseEmpire romaindébut du christianismechristianismeArticle