Iatalese, Federico2025-11-032025-11-032021Studia Diecezji Radomskiej, 2020-2021, t. 12-13, s. 29-39.2657-7151https://theo-logos.pl/handle/123456789/38542Bł. Honorat Koźmiński (1829-1916) to wyjątkowa postać w dziejach Kościoła w Polsce w okresie zaborów. Przyszedł na świat w małomiasteczkowym środowisku (Biała Podlaska) we wschodniej części okrojonego Królestwa Polskiego, które, wcielone do Rosji, przed powstaniem styczniowym cieszyło się szczątkową autonomią, a po nim, jako tzw. „Priwislinskij Kraj”, zostało poddane bezwzględnej polityce rusyfikacyjnej. Represyjna polityka władz carskich nie oszczędziła także Kościoła katolickiego, w tym zwłaszcza zakonów żyjących według tradycyjnych reguł. W takich okolicznościach i na skutek osobistych doświadczeń o. Honorata dojrzała idea powołania do życia bezhabitowych (ukrytych) zgromadzeń zakonnych, które ‒ żyjąc w świeckim środowisku ‒ miały realizować w specyficznej formie charyzmat życia zakonnego. Jednocześnie posługa ta, oprócz celów czysto religijnych, związanych z własnym uświęceniem ich członków, otrzymała wyraźnie prospołeczny i narodowy charakter. Powstałe zgromadzenia przetrwały próbę czasu i po dziś dzień pełnią swoją misję nie tylko w Polsce, ale i poza jej granicami.Blessed Honorat Koźmiński (1829-1916) is a unique figure in the history of the Catholic Church in Poland during the period of partitions. He came into the world in a small-town Biała Podlaska in the eastern part of the truncated Kingdom of Poland, which had been incorporated into Russia. It enjoyed residual autonomy before the January Uprising, and afterwards, as the so-called „Priwislinskij Kraj”, was subjected to a ruthless Russification policy. The repressive policies of the Tsarist authorities also did not spare the Catholic Church, especially religious orders living according to traditional rules. Under the influence of such circumstances and as a result of Father Honorat’s personal experiences, the idea of establishing non-habit (hidden) religious orders matured, which ‒ living in a secular environment ‒ were to fulfil in a specific form the charism of religious life. At the same time, this priestly service, except for purely religious purposes related to the personal sanctification of their members, was given a distinctly prosocial and national character. The established religious orders have stood the test of time and continue to this day to carry out their mission not only in Poland but also abroad.plCC-BY-SA - Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkachKościół w Polsce w okresie niewoli narodowejżycie zakonneprzemiany społeczne w XIX w.odnowa religijnapraca społeczno-charytatywnapraca społecznadziałalność charytatywnaKościół w Polsceniewola narodowaXIX w.Honorat Koźmińskidziałalność Honorata Koźmińskiegopatriotyzmhistoriahistoria KościołaCatholic Church in Poland during the period of national captivityreligious lifesocial changes in the 19th centuryrevivalismvoluntary worksocial-charitable worksocial workcharitable workChurch in Polandnational captivityHonorat Koźmiński’s activitiespatriotismhistoryhistory ChurchArticle