Lemański, Janusz2022-08-312022-08-312016Colloquia Theologica Ottoniana, 2016, nr 1, s. 91-120.1731-0555http://theo-logos.pl/xmlui/handle/123456789/715Autor tłumaczenia streszczenia: Mirosława Landowska.W artykule przeprowadzona została analiza krytycznoliteracka, kontekstualna oraz egzegetyczna Wj 2,1–10. Przeprowadzono ją pod kątem wydobycia z tej perykopy ewentualnych „najstarszych” informacji z tradycji o Mojżeszu. Wnioski wyciągnięte na tej podstawie nie pozwalają potwierdzić archaicznego i niezależnego istnienia tej perykopy w jej pierwotnej wersji. Zdaniem autora elementem najstarszej tradycji jest jedynie samo imię Mojżesza. Wszystkie pozostałe informacje zawarte w tej perykopie mają wyraźne odniesienia do bliższego i dalszego kontekstu z Księgi Rodzaju i Wyjścia.The article was carried out analysis of the literary-critical, contextual and exegetical Ex 2,1–10. It was carried out for extracting the potential of this passage “oldest” of information from the tradition of Moses. The conclusions drawn on this basis does not allow you to confirm the archaic and independent existence of this passage in its original version. According to the author of the oldest part of the tradition is the same, only the name of Moses. All other information contained in this pericope May explicit reference to the proximal and distal context of Genesis and Exodus.plAttribution-ShareAlike 3.0 Polandhttp://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/Wj 2tożsamośćegzegezaegzegeza biblijnakrytyka literackaBibliaPismo ŚwiętebiblistykaStary TestamentMojżeszlewicisynbratsiostracórka faraonacórka LewiegoMosesLevitessonbrothersisterdaughter of Pharaohdaughter of Leviidentityexegesisbiblical exegesisBiblebiblical studiesOld TestamentRdztradycjatraditiontradycja biblijnabiblical traditionArticle