Dziewiecki, Marek2025-08-212025-08-212010Kultura-Media-Teologia, 2010, nr 1, s. 47-62.2081-8971https://theo-logos.pl/handle/123456789/34876Niniejszy tekst to analiza związku, jaki zachodzi między dominującą obecnie kulturą ponowoczesności i funkcjonowaniem w społeczeństwie zinformatyzowanym, związanym z kulturą ikoniczną, a sposobami głoszenia Słowa Bożego współczesnemu człowiekowi. W takim kontekście kulturowym i społecznym media mogą i powinny stać się ważnym narzędziem nowej ewangelizacji. Wymaga to od ewangelizatorów nie tylko znajomości orędzia chrześcijańskiego ale też kompetencji z zakresu komunikacji międzyludzkiej oraz umiejętności kodowania prawd wiary w formie dostosowanej do specyfiki danego środka przekazu. Również dziś zachowują swą wartość tradycyjne metody głoszenia ewangelii pod warunkiem, że nowi ewangelizatorzy będą posługiwać się językiem i argumentami, zrozumiałymi dla współczesnych ludzi oraz dobierać tematy przepowiadania, które są ważne dla konkretnej grupy słuchaczy Słowa Bożego.plCC-BY-ND - Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnychewangelizacjaśrodki masowego przekazuśrodki społecznego przekazumediakulturakomunikacjaponowoczesnośćspołeczeństwospołeczeństwo zinformatyzowanekultura ikonicznajęzyksłowoevangelizationculturemass mediacommunicationpostmodernitysocietyinformation societyiconic culturelanguagewordArticle