Possenti, Vittorio2024-01-232024-01-231999Roczniki Filozoficzne, 1999, T. 47, z. 2, s. 237-244.0035-7685http://theo-logos.pl/xmlui/handle/123456789/12559Artykuł w języku włoskim.Autor zwraca uwagę na antyrealistyczne tendencje występujące w filozofii współczesnej: analitycznej, hermeneutycznej, neopozytywistycznej i w etyce. Filozofia ta ma charakter idealistyczny. Wywodzi się z kartezjańskiej zasady „cogito, ergo sum” i prowadzi do eliminacji (koncepcji) prawdy. Fałszywie stawia problem realizmu. Właściwy realizm krytyczny (klasyczny) uznaje fundamentalną zasadę egzystencjalnej niezależności rzeczy od myślenia, nietożsamości esse i percipi; sądzi według przedmiotu.plAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Polandhttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/filozofiaphilosophyrealizmrealismantyrealizmanti-realismfilozofia współczesnacontemporary philosophyidealizmidealismfilosofiarealismoantirealismofilosofia contemporaneaidealismoArticle