Firszt, Grzegorz2025-03-252025-03-252010Itinera Spiritualia, 2010, Vol. 3, s. 225-245.1898-6811https://theo-logos.pl/handle/123456789/29794Artykuł w języku włoskim.Artykuł stanowi próbę ogólnego spojrzenia na formację zakonną. Materiał rozłożony jest w dwóch zasadniczych punktach: specyfika formacji zakonnej i realizowanie formacji zakonnej. W opracowaniu uwzględnia się najnowsze podejścia w wyrażaniu istoty formacji zakonnej (punkt pierwszy) oraz bierze się pod uwagę kondycję dzisiejszej młodzieży (punkt drugi). Na punkt pierwszy, bardziej teoretyczny, składają się takie zagadnienia, jak: złożoność pojęcia formacji; definicja formacji; jej cel, przedmiot, protagoniści formacji (Trójca Święta i osoba powołana) oraz pośrednictwo ludzkie w formacji (formator, wspólnota i środowisko). Treść punktu drugiego koncentruje się zaś wokół zagadnień praktycznych związanych z procesem formacji w tym, co odnosi się do: celów formacyjnych (doświadczenie Boga, apostolat), osoby powołanej (pobudzanie do dania odpowiedzi w wolności, wzmożona uwaga na pojedynczego formowanego, inkulturacja i personalizacja w formacji) oraz struktury formacyjnej (formacja w zakresie wiedzy i doświadczenia).itCC-BY-ND - Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnychformacjaformacja zakonnarealizowanie formacji zakonnejspecyfika formacji zakonnejistota formacji zakonnejmłodzieżkondycja młodzieżypojęcie formacjidefinicja formacjicel formacjiprzedmiot formacjiprotagoniści formacjiTrójca Świętapośrednictwo ludzkie w formacjipowołaniedoświadczenie Bogaapostolatwiedzadoświadczenieteologiateologia duchowościduchowośćformationmonastic formationpursuing of monastic formationspecifics of monastic formationessence of monastic formationyouthcondition of youthconcept of formationdefinition of formationpurpose of formationobject of formationprotagonists of formationHoly Trinityhuman mediation in formationvocationexperience of Godapostolateknowledgeexperiencetheologytheology of spiritualityspiritualityArticle