Kempa, Jacek2025-07-142025-07-142010Teologia w Polsce, 2010, Tom 4, nr 2, s. 305-315.1732-45722956-6355https://theo-logos.pl/handle/123456789/33592Anzelmowa nauka o zadośćuczynieniu jest różnorodnie oceniana. Problem tkwi często w tym, że nie ujmuje się jej w związku z całą myślą Anzelma. Tymczasem jest ważne, by uwzględnić w jego soteriologii metafizyczne podstawy, które wypracował już we wcześniejszych swoich dziełach. Dwa elementy wysuwają się tu na czoło: (1) Anzelmowa „metafizyka powinności” pozwala zrozumieć grzech i potrzebę odkupienia zupełnie bez odwoływania się do kategorii prawnych; (2) stanowisko Anzelma w sporze o powszechniki pomaga w zrozumieniu jego ujęcia zastępczości. Dopiero na tym tle widać, w jakich okolicznościach w tę metafizyczną konstrukcję zostały włączone elementy prawne.plCC-BY - Uznanie autorstwametafizykaCur Deus homoAnzelm z Canterburysoteriologiasoteriologia Anzelma z Canterburyteologiafilozofianauka o zadośćuczynieniunauka o zadośćuczynieniu Anzelma z Canterburyzadośćuczynieniemetafizyka powinnościmetafizyka powinności Anzelma z CanterburyprawometaphysicsAnselm of CanterburysoteriologyAnselm of Canterbury’s soteriologytheologyphilosophydoctrine of atonementAnselm of Canterbury’s doctrine of atonementatonementmetaphysics of dutyAnselm of Canterbury’s metaphysics of dutylawArticle