Pittappillil, Francis2025-07-012025-07-012012Studia Oecumenica, 2012, T. 12, s. 141-152.1643-2762https://theo-logos.pl/handle/123456789/33075Artykuł w języku angielskim. Streszczenie: Mateusz Potoczny.W niniejszym artykule autor podkreśla znaczenie dokumentu opublikowanego w Watykanie w 2001 roku, dotyczącego komunii eucharystycznej między członkami Kościoła chaldejskiego i Asyryjskiego Kościoła Wschodu. Ów dokument wskazuje trzy główne argumenty, przemawiające za ważnością anafory Addaja i Mariego. Są to: antyczne pochodzenie, immanentna obecność narracji ustanowienia Eucharystii oraz starożytna tradycja Asyryjskiego Kościoła Wschodu. To właśnie potwierdza sakramentalną ważność anafory Addaja i Mariego, która jest główną modlitwą eucharystyczną we wschodnich liturgiach syryjskich, nawet wówczas, gdy nie są wypowiadane w niej słowa ustanowienia. Autor konkluduje artykuł krytyczną oceną dokumentu.enCC-BY-NC-SA - Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Na tych samych warunkachsakramentyEucharystiakonsekracja eucharystycznaanaforaanafora Addaja i MariegoKościółKościoły chrześcijańskieKościół chaldejskiAsyryjski Kościół Wschodudokumenty Kościołamodlitwa eucharystycznasacramentsEucharistEucharistic consecrationanaphoraAddai and Mari anaphoraChurchChristian ChurchesChaldean ChurchAssyrian Church of the EastChurch documentsEucharistic prayerArticle