Kempa, Jacek2025-06-252025-06-252005Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 2005, T. 38 specjalny, s. 94-107.0137-3447https://theo-logos.pl/handle/123456789/32911Artykuł w języku niemieckim.Nieliczne cząstkowe opracowania w podanym zakresie literatury teologicznej są – zwłaszcza w podręcznikach – świadectwem przewagi refleksji tomistycznej, gdzie Anzelmowa nauka traktowana była raczej jako przedpole dla myśli Tomasza. W kilku nowszych opracowaniach polskich, paralelnie do swoistego renesansu soteriologii Anzelma w teologii zachodnioeuropejskiej, przedstawia się tę myśl w jej samodzielnym wymiarze, wyzwala z narosłych nieporozumień i wskazuje na jej aktualność. Opracowania te oparte są w znakomitej większości na rozpoznaniach już dokonanych przez teologów zachodnioeuropejskich. Przede wszystkim można tu znaleźć argumentację przeciwko znanemu zarzutowi o „jurydyczne zawężenie”, a za włączeniem kategorii personalnych w interpretację nauki Anzelma. Szczególnie godna uwagi na gruncie polskim wydaje się refleksja W. Hryniewicza, który – przywiązany do tradycji wschodniej – dostrzega u Anzelma nie tylko typowy „łaciński” sposób myślenia, ale i elementy nauki ojców greckich.deCC-BY-SA - Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkachzadośćuczynieniezadośćuczynienie zastępczeteologiateologia polskateologia posoborowaokres posoborowyAnzelm z Canterburydoktorzy Kościołareparationatonementsubstitute satisfactiontheologyPolish theologypost-conciliar theologypost-conciliar periodAnselm of CanterburyDoctors of the ChurchSatisfaktionstheoriepolnische TheologieAnselm von CanterburyArticle