Chmiel, Jerzy2023-06-162023-06-161996Analecta Cracoviensia, 1996, T. 28, s. 219-224.0209-0864http://theo-logos.pl/xmlui/handle/123456789/8316Artykuł w języku francuskim.Termin „socjofonia” jest neologizmem i — w zamyśle autora — oznacza proklamację faktu socjologicznego, tzn. takiego, który miał wpływ na życie społeczeństwa i który trwa jako widoczny znak procesów społecznych. Proklamacja jest tu rozumiana w sensie ogłoszenia oralnego (fonia w postaci przepowiadania religijnego, obwieszczenia administracyjno-prawnego lub innej informacji. Do takich faktów socjologicznych należy stare święto żniw, zwane Świętem Tygodni (hebr. Szawuot, gr. Pentecostes), a języku polskim: Zielone Świątki. Zesłanie Ducha Świętego w Zielone Świątki, opisane w Dz 2, i dar języków są procesem jednoczącym zjawisko „wieży Babel”, czyli podziału ludzkości. W opisie Dz 2 odnajdujemy model wspólnoty założonej przez Jezusa (ekklesia). W zaistniałym fakcie święta żydowskiego i chrześcijańskiego objawia się powołanie nowego ludu - czy to przez nadanie Prawa (Torah), czy też przez dar języków. Fakt ten skomentował Piotr w swoim przepowiadaniu (Dz 2). Zjawisko „socjofonii” możemy zaobserwować przy innych faktach powstającego Kościoła, np. Emaus (Łk 24) czy chrzest Etiopa (Dz 8). „Socjofonia”, czyli socjologiczne ogłoszenie zaistniałego faktu, jest nieodzownym elementem aktualizacji i inkulturacji Biblii, zwłaszcza w sytuacji wzrastającego wciąż znaczenia środków społecznego przekazu.frAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Polandhttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/Zielone ŚwiątkiZesłanie Ducha Świętegoświętasocjofoniaspołeczeństwosocjologiawspólnotaprzepowiadaniegłoszenieśrodki masowego przekazuWhitsuntidePentecostholidayssociophonysocietysociologycommunitypreachingmass mediaPentecôtefêtessociophoniesociétésociologiecommunautéprédicationmédiasArticle