Domeradzki, Marek2025-08-252025-08-252018Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 2018, T. 51, z. 1, s. 89-99.0137-3447https://theo-logos.pl/handle/123456789/34911Michael Barnes jest brytyjskim jezuitą, należącym do grona teologów zajmujących się współczesną teologią religii. Jego teologia dialogu stanowi próbę refleksji nad chrześcijańskim rozumieniem powszechnie doświadczanego dziś pluralizmu religijnego. Sytuując się w nurcie inkluzywistycznym, odcina się on od poglądów Johna Hicka i innych teologów opcji pluralistycznej. Barnes przejmuje od Karla Rahnera koncepcję „anonimowych chrześcijan” i rozwija ją przy pomocy filozofii dialogu Emmanuela Levinasa. Jej założenia służą jezuicie do interpretowania dokumentów soboru watykańskiego II, a także wskazują na etyczny wymiar dialogu międzyreligijnego. dla Michaela Barnesa dialog z wyznawcami innych religii jest warunkiem odkrywania własnej tożsamości i rozpoznawania Bożego działania w świecie.Michael Barnes is a British Jesuit and one of the theologians focused on the contemporary theology of religion. His theology of dialogue is an attempt to reflect upon a Christian understanding of the religious pluralism commonly experienced today. as an inclusivist, he distances himself from the views of John Hick and other pluralist theologians. drawing upon Karl Rahner’s concept of “anonymous Christians”, Barnes develops it further using Emmanuel Levinas’ philosophy of dialogue. the Jesuit uses its assumptions in order to interpret the documents of the Second Vatican Council and to point out the ethical aspect of interreligious dialogue. For Michael Barnes, a dialogue with the representatives of other religions is a condition for discovering one’s own identity and for recognizing divine activity in the world.plCC-BY-SA - Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkachMichael Barnesteologia dialoguteologia religiitheology of dialoguetheology of religiondialog międzyreligijnypluralizm religijnyinterreligious dialoguereligious pluralismKarl RahnerEmmanuel LevinasArticle