Weidemann, Hans-Ulrich2024-09-302024-09-302021Communio, 2021, R. 41, nr 2 (214), s. 23-39.0208-799-Xhttps://theo-logos.pl/handle/123456789/20838The article focuses on the three narrative passages in the New Testament where Jesus is described as weeping and shedding tears: Luke 19, 41-44; Hebrews 5, 7-8, and John 11, 33-36. These scenes are contextualized within a gender specific „history of tears“ (Hans van Wees). Since they never provide a direct access to his emotions and all stand in some tension with a masculinity of self control, the reasons for depicting a crying hero, it is argued, have to be deduced from the texts’ christological message.Artykuł koncentruje się na trzech fragmentach narracyjnych Nowego Testamentu, w których Jezus jest opisany jako plączący i roniący łzy: Łk 19,41-44; List do Hebrajczyków 5, 7-8 i Ewangelia według św. Jana 11, 33-36. Sceny te są kontekstualizowane w specyficznej dla płci „historii łez” (Hans van Wees). Ponieważ łzy nigdy nie zapewniają bezpośredniego dostępu do „prawdziwych” emocji i stoją w pewnym napięciu z męskością samokontroli, powody przedstawiania plączącego bohatera, jak się argumentuje, muszą być wydedukowane z chrystologicznego przesłania tekstów.plCC-BY-SA - Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkachJezus ChrystusNowy TestamentłzypłaczmęskośćJesus ChristNew TestamenttearsweepingcrymasculinityBibliaPismo ŚwięteBibleArticle