Mareček, Petr2025-07-112025-07-112008Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 2008, T. 41 z. 2, s. 371-383.0137-3447https://theo-logos.pl/handle/123456789/33548Artykuł w języku włoskim.W czwartej Ewangelii przedstawionych zostaje siedem znaków, które uwidaczniają różnorodność dobroczynnego działania Jezusa. Pierwszy znak umożliwia zachowanie radości świętujących. Artykuł w kolejnych punktach analizuje części Janowego opowiadania oraz prowadzi do konkluzji określającej dokładnie znaczenie narracji w całości teologii Ewangelii. Znak na weselu jest ukierunkowany na życie i radość. Rozpoczyna działalność, która objawia Jezusa jako Pośrednika i Ofiarodawcy pełni życia i radości. Epizod w Kanie staje się więc modelem dla całego życia Jezusa, które zakończy się na krzyżu. Pojedyncze cuda odsyłają do głębszej rzeczywistości: objawiają „chwałę” Jezusa, w którym zamieszkuje Ojciec. Objawienie zapoczątkowane w Kanie ma znaczenie soteriologiczne. Działanie Jezusa dla ocalenia świętowania i radości wskazuje na cel Jego misji: „Ja przyszedłem po to, aby mieli życie i mieli je w obfitości” (J 10,10; por. 20,31).itCC-BY-SA - Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkachteologiatheologychrystologiaChristologyJezus ChrystusJesus ChristBibliaBiblePismo ŚwięteNowy TestamentNew TestamentEwangelia według św. JanaGospel of JohncudaKana Galilejskacud w Kanie GalilejskiejmiraclesCana of Galileemiracle at Canawesele w Kanie GalilejskiejWedding at Canacuda JezusaJesus' miraclesznakpoczątek znaków Jezusasignbeginning of the signs of JesusGesù Cristomiracoli di GesùArticle