Wuwer, Arkadiusz2025-07-112025-07-112008Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 2008, T. 41 z. 2, s. 281-296.0137-3447https://theo-logos.pl/handle/123456789/33556Dokumenty Magisterium wśród źródeł katolickiej nauki społecznej wymieniają m.in. konferencje episkopatów danego terytorium. Rada Konferencji Episkopatów Europy stanowi jednak strukturę specyficzną, której definicja przekracza rozumienie konferencji episkopatu „sensu stricte”. Tezą artykułu jest, że podejmując problematykę społeczną w kontekście kontynentu europejskiego, również Rada Konferencji Episkopatów Europy może być uznana za pełnoprawne źródło katolickiej nauki społecznej. Artykuł stanowi próbę historycznego i teologicznego wprowadzenia w tę problematykę. W części pierwszej przedstawiona została ogólna charakterystyka konferencji episkopatu. Część druga poświęcona została naszkicowaniu historycznej ewolucji Rady Konferencji Episkopatów Europy. W części trzeciej, na podstawie wybranych fragmentów konstytucji Lumen Gentium, dekretu Christus Dominus, motu proprio Ecclesiae Sanctae oraz listu apostolskiego w formie motu proprio Apostolos suos, wskazano na fundament teologiczny, w oparciu o który uznać można, że Rada Konferencji Episkopatów Europy stanowi istotne źródło katolickiej nauki społecznej.itCC-BY-SA - Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkachteologiahistoriaRada Konferencji Episkopatów Europybiskupinauczanie społeczne Kościoładokumenty KościołaMagisterium KościołatheologyhistoryCouncil of European Bishops' ConferencesbishopsChurch social teachingChurch documentsConsiglio delle Conferenze Episcopali d’Europainsegnamento sociale della Chiesakonferencja episkopatuepiscopal conferenceArticle