Calster, Stefaan van2024-08-262024-08-262013Communio, 2013, R. 33, nr 4 (184), s. 71-82.0208-7995http://theo-logos.pl/xmlui/handle/123456789/19944Autor tego artykułu pragnie odpowiedzieć na kilka pytań, które człowiek sobie stawia: Skąd są świeci? Jaka jest ich droga do świętości? Dlaczego aż tylu świętych i to różnych kategorii? Papież Jan Paweł II kanonizował więcej świętych niż jego poprzednicy. Benedykt XVI za jednym razem kanonizował ostatnio 800 świętych mężczyzn i kobiet. Autor zachęca do kontemplacji dwóch różnych świętych: św. Szczepana z Dziejów Apostolskich i biskupa Bolesława Slokansa z Białorusi. Chce przez te dwie osoby ukazać różne drogi do świętości, która polega na wierności w małych rzeczach. Święci to ci jak mówi autor, za papieżem Benedyktem XVI, którzy przyjęli Słowo Boże i stali się Jego egzegetami. Święci to jak gwiazdy na niebie, dani nam by byli dla nas światłem i drogą. Ich naśladowanie jest naszą droga do świętości. Świętość nie jest przywilejem, jest wezwaniem dla wszystkich. Przywilejem jest kanonizacja, która obecnie odbywa się w dwóch etapach: beatyfikacja i kanonizacja. Kalendarz liturgiczny mówi autor, rozróżnia cztery kategorie świętych, których świętowanie przeżywamy jako: uroczystość, święto, wspomnienie obowiązkowe lub dowolne. Inne rozróżnienie to: męczennicy i wyznawcy. Według liturgii, mówi autor, święci mają podwójną rolę: najpierw są wzorami do naśladowania, następnie są pośrednikami przed Boga. Możemy prosić o ich wstawiennictwo. Są też wybierani jako patronowie, ludzi, kościołów, miast. Im też powierza się opiekę nad pewnymi dziedzinami naszego życia, np. św. Izydor z Sewilli został ogłoszony patronem Internetu.frAttribution-ShareAlike 3.0 Polandhttp://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/pedagogikapedagogyświętośćsanctitypédagogiesaintetéświęcisaintspatronipatronsArticle