Wildbolz, Eduard2025-03-312025-03-312003Studia Oecumenica, 2003, T. 3, s. 243-250.1643-2762https://theo-logos.pl/handle/123456789/30133Artykuł w języku niemieckim. Streszczenie: P. Jaskóła.Teologiczna metoda, którą Karol Barth stosuje w konstruowaniu ujęć antropologicznych, wychodzi od Jezusa Chrystusa. On jest miarą, kim człowiek jest i w czym się urzeczywistnia. Chrystologiczna perspektywa oznacza przede wszystkim, że Jezus jako człowiek jest „człowiekiem dla Boga” Boskie pochodzenie (Divinität) człowieka Jezusa poznajemy po tym, że On jest człowiekiem dla Boga. Jego humanizm (Humanität) natomiast poznajemy po tym, że jest On „człowiekiem dla drugich” Po ukazaniu punktu, że człowieczeństwo realizuje się w spotkaniu, Autor w oparciu o myśl Bartha koncentruje się na fenomenie tego, co ludzkie, czyli na symptomach prawdziwego człowieczeństwa. Ostatni punkt paradoksalnie wykazuje, że „boskość Boga” nie wyklucza Jego „człowieczeństwa”.deCC-BY-NC-SA - Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Na tych samych warunkachKarl BarthczłowiekBógantropologiaBoskie pochodzenieboskośćhumanizmDivinitätHumanitäthumanGodanthropologyDivine originsdivinityhumanismMenschGottAnthropologiegöttlicher UrsprungGöttlichkeitHumanismusDer Mensch für Gott nach Karl BarthCzłowiek dla Boga według Karola BarthaArticle