Szmulewicz, Henryk2024-06-042024-06-042016Tarnowskie Studia Teologiczne, 2016, T. 35, cz. 2, s. 5-25.0239-4472http://theo-logos.pl/xmlui/handle/123456789/16702Nauczanie Kościoła i refleksja teologów nie pozostawia wątpliwości co do osobowego charakteru wiary chrześcijańskiej. Wiara jest decyzją rozumną i wolną; decyzją, która nie może być w jakikolwiek sposób wymuszana ani zabraniana. Analiza zawarta w niniejszym studium wskazuje, że dialog ekumeniczny stoi wobec konieczności obrony wiary przed jawnym lub ukrytym łamaniem zasady wolności religijnej. Chodzi o wspólny głos o charakterze ewangelizacyjnym i ekumenicznym. Pomimo różnic, jakie wciąż istnieją w ramach chrześcijaństwa, wszyscy uczniowie Chrystusa winni jednoznacznie opowiadać się za wolnością religijną, dając jednocześnie czytelne świadectwo o wierze jako bezcennym skarbie otrzymanym od Boga.The Church teaching and reflections made by theologians do not leave any room for doubts concerning the personal character of Christian faith. Faith is a conscious and free decision; decision that cannot be forced, nor forbidden in any way. This study analysis shows that the ecumenical dialogue faces the necessity to defend faith against open or hidden violation of the rule of freedom of religion. This is about common voice that has evangelical and ecumenical character. Despite differences that are still present in Christianity, all Christ’s disciples should explicitly stand for the freedom of religion and at the same give an obvious evidence that faith is a priceless treasure received from God.plAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Polandhttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/„przymus niewiary”ateizmekumenizmewangelizacjaniewiarawiarawolność religijnawolnośćteologia„compulsion of disbelief”atheismecumenismevangelizationdisbelieffaithfreedom of religionfreedomtheologyArticle