Milewski, Ireneusz2025-03-042025-03-042018Studia Gdańskie, 2018, T. 42, s. 79-86.0137-4338https://theo-logos.pl/handle/123456789/28802Tekst dotyczy krótkiego passusu w Vita Hilarionis, w którym Hieronim opisuje wizytę bohatera swego dzieła w skupiskach palestyńskich eremitów. Hieronim zestawia dwa skrajne przypadki: mnicha skąpego (którego imię celowo przemilcza) oraz mnicha szczodrego o imieniu Saba, który ugościł przybyszy częstując ich winogronami, owocem pracy całego skupiska mnichów. Hieronim podaje przy tej okazji informacje o możliwym do uzyskania zbiorze winogron. Jednakże dane te, zarówno liczba mnichów uczestniczących w opisywanym zdarzeniu jak też liczby określające szacowaną i rzeczywistą wielkość zbioru, deprecjonują wartość poznawczą przekazu. Hieronim dla ich określenia zastosował wartości topiczne.The remarks in the text refer to a short passus in the Vita Hilarionis, in which Jerome describes visits of his protagonist to two clusters of Palestinian eremites who owned vineyards. Jerome juxtaposes two extreme instances: a mean monk (whose name he intentionally omits) and a generous monk called Saba, occasionally providing information on the forecasted harvest of grapes. However, the numbers he quotes (both in terms of the number of monks participating in the described event and of the numbers stipulating the estimated and actual size of the harvest) do reduce the cognitive value of the account. Jerome used topical values to define them.plCC-BY-ND - Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnychHieronim ze Strydonupóźna starożytnośćstarożytnośćmonastycyzm wczesnobizantyńskimonastycyzmgospodarka wczesnobizantyńskahagiografia wczesnobizantyńskahagiografiaVita HilarionisJerome of Stridonlate antiquityantiquityearly Byzantine monasticismmonasticismearly Byzantine economyearly Byzantine hagiographyhagiographyArticle