Religion and national Identity: Catholic Poland and Catholic Ireland: Similarities and contrasts

Abstract

Elementy tożsamości narodowej, rasy, języka, kraju, geografii i ich znaczenie zmieniają się pod wpływem nowych wyzwań jak zmienia się samopostrzeganie grupy. W prawie wszystkich krajach religia odgrywała ważną rolę, a w niektórych — decydującą. W Europie okres nowożytny był czysto okresem konstytutywnym dla narodu, a rola religii w usankcjonowaniu państwa była szczególnie istotna. Ponieważ samoświadomość grupy rodzi się przez postrzeganie różnic pomiędzy nią a inną grupą, tożsamość tejże grupy określana jest wobec innej tożsamości. Grupy narodowe nie ufały członkom wyznającym inną religię, których praktyk religijnych nie rozumiały. Chrześcijanie żyjący w średniowieczu uświadomili sobie swoją specyficzną tożsamość religijną przez kontakty ze światem muzułmańskim. Pamięć zbiorowa czy mitologia chwały lub prześladowania religijnego rozwijały narodową świadomość. Powstała martylologia, szerzona przez traktaty religijne, pieśni, folklor, procesje, obrzędy ludowe i ceremonie pogrzebowe. Niniejsze studium rozważa podobieństwa i różnice między tożsamością polską i irlandzką w odniesieniu do religii katolickiej. Dla obydwu krajów wiek XVII i później wiek XIX miały ogromne znaczenie. Rola Rzymu, centrum katolicyzmu, wyznaczała podobieństwa w podejściu Rosjan i Brytyjczyków do polskich i irlandzkich katolików. Rola katolicyzmu zmienia się w tych krajach, lecz nadal zachowuje wielkie znaczenie.