Roczniki Teologiczne, 2005, T. 52, z. 1
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/11269
Przeglądaj
Przeglądaj Roczniki Teologiczne, 2005, T. 52, z. 1 wg Autor "Rakocy, Waldemar"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Moyer V. Hubbard, New Creation in Paul’s Letters and Thought (SNTSMS 119), Cambridge: University Press 2002, ss. 293 (z indeksami).Rakocy, Waldemar (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2005)Pozycja Roman Bartnicki, Ewangelie synoptyczne. Geneza i interpretacja, Warszawa 2003, wyd. 3, ss. 530.Rakocy, Waldemar (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2005)Pozycja Steven M. Bryan, Jesus and Israel’s Traditions of Judgement and Restoration (SNTSMS 117), Cambridge: University Press 2002, ss. 278 (z indeksami).Rakocy, Waldemar (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2005)Pozycja The Sense of the „Logion” about the Sign of Jonah in the Gospel According to St Luke (11:29b-30)Rakocy, Waldemar (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2005)Mt i Łk podają różne wersje przekazu o znaku Jonasza. Mateuszowe odwołanie do zmartwychwstania Jezusa uznaje się za wtórną interpretację logionu. Sens wersji Łukaszowej sięga Q i najprawdopodobniej historycznego Jezusa. Autor podaje kilka argumentów wykluczających interpretację rezurekcyjną w Łk. Z pozostałych interpretacji znaku Jonasza - proponowanych przez autorów - najbardziej uzasadniona dotyczy nauczania/nawoływania do pokuty. Wybór Jonasza, a nie innego proroka, był podyktowany charakterem jego misji skierowanej do grzeszników, którym Bóg pragnie okazać przebaczenie (nie trzydniowym przebywaniem we wnętrzu ryby). Wzywanie przez Jezusa grzeszników do nawrócenia stanowi - jak w przypadku Jonasza - podstawowy cel Jego misji. Tylko takie zrozumienie znaku Jonasza przez pierwszych chrześcijan (odwołujące się do istoty misji Jezusa) było w stanie uchronić logion do czasu wersji Mt przed zinterpretowaniem go w sensie Jego zmartwychwstania (kluczowe wydarzenie dla chrześcijaństwa). W późniejszej tradycji przeważa już zdecydowanie sens zmartwychwstania.