Jęczeń, Jarosław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)
Historia, paradygmat i innowacyjność budują tożsamość idei, zjawiska czy rzeczy. Tę głęboką prawdę metodologiczną należałoby zastosować także odnośnie do zagadnienia pracy socjalnej. Kolejny krok to tworzenie definicji. Musi ono mieć swoje zwieńczenie w dążeniu do ustalenia elementum constitutivum pracy socjalnej. Służy temu cała hermeneutyka jako zjawisko (wiedza, nauka) i proces rozumienia, tłumaczenia i interpretacji wszelkich systemów znaków, które prowadzą do odkrycia ich sensu. Tak rozumiana hermeneutyka jest oparta na prawdzie i w ostatecznym efekcie jest osobotwórcza, bo sens spełnia się tylko w osobie. To świat osoby – mysterium personae – wyznacza metodologiczne poszukiwania w obszarze pracy socjalnej, gdzie człowiek stanowi najwyższe dobro w relacji homo homini. Ze zrozumiałych względów tutaj został zamieszczony jedynie wstępny szkic, niepełny i syntetyczny.
