Przeglądaj wg Autor "Branca, Paolo"

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1

Jezus w islamskiej literaturze po-koranicznej
Branca, Paolo (Wydawnictwo Pallottinum, 2014)
Koran określa Jezusa jako „sługę Boga”, „Ducha” pochodzącego od Niego, Jego „Słowo” zrodzone z dziewicy Maryi. Jego Matka, po arabsku Maryam, jest jedyną kobietą nazwaną po imieniu w Koranie, w którym nie pojawia się żadne imię żon i córek samego Mahometa i nie podaje się żadnego innego imienia żeńskiego. Jest wspominana i czczona przez muzułmanów, którzy wierzą ponadto, że tylko dwie ludzkie istoty urodziły się bez „znaku Szatana”, mianowicie Maryja i jej Syn – coś, co nie stało się udziałem nawet samego Mahometa. Niezaprzeczalnym faktem jest to, że islamska literatura późniejsza rozwijała raczej kwestie apologetyczne i polemiczne, w których kładzie się nacisk na różnice zachodzące między Jezusem koranicznym a Jezusem Ewangelii. Jeśli początkowo przeważał wymóg sytuowania orędzia islamskiego w wyraźnej ciągłości z poprzednimi objawieniami: żydowskim i chrześcijańskim, w kluczu antypogańskim, to wraz z rozpowszechnianiem się tej nowej wiary na ziemiach już schrystianizowanych stawało się nieodzowne to, by muzułmanie pojmowali siebie głównie jako alternatywę, aniżeli jako spadkobierców tych dwóch wiar monoteistycznych, odwołujących się do Abrahama. Postać Jezusa przedstawiała i nadal stanowi wyzwanie dla muzułmanów. Chociaż nie uznają oni Jego boskiej natury, nie będzie przesadą stwierdzenie, że na podstawie różnych motywów uwidacznianych także w poszczególnych wersetach Koranu stał się On dla nich i jest nadal kimś wyraźnie innym od pozostałych proroków, łącznie z Mahometem. Nie możemy tym się nie cieszyć, dostrzegając w takim ich myśleniu przesłankę, na której można budować z nimi relację wzajemnego poszanowania.