Przeglądaj wg Autor "Chmiel, Jerzy"

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 79

10 lat konstytucji soborowej o Objawieniu Bożym
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1975)
32 Zjazd Studiorum Novi Testamenti Societas
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1977)
Apokryfy Nowego Testamentu, Ewangelie apokryficzne, cz. I i II, pod red. ks. Marka Starowieyskiego, Kraków 2003, WAM, ss. 960.
Chmiel, Jerzy (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2003)
Artur Sandauer, Bóg, Szatan, Mesjasz i ...?, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1977, stron 295.
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1977)
Biblia aleksandryjska po polsku?
Chmiel, Jerzy (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Biblia we wczesnym średniowieczu
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1962)
Biblijne pojęcie agape jako model etyczny
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1977)
Bóg jest miłością (1 J 4, 3. 16) (Godzina biblijna na temat miłości chrześcijańskiej)
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1969)
Bóg jest światłością (Godzina biblijna na temat 1 J 1, 5–7)
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1969)
Chrystocentryczna lektura Pisma Świętego
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1977)
Członkowie Papieskiej Komisji Biblijnej
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1972)
Czy Pierwszy List św. Jana jest rozbudowaną homilią chrzcielną?
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1973)
Czytanie Pisma Świętego jako modlitwa
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1978)
Die biblische Hermeneutik und eine neue Evangelisierung
Chmiel, Jerzy (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Artykuł jest uaktualnioną syntezą dwóch różnych wykładów gościnnych, jakie autor miał w Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Ruhry w Bochum (4.12.1991) i Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji (3.12.1993). I. Z problematyki interpretacji. Został postawiony podstawowy problem interpretacji: w jaki sposób możemy przeprowadzić łuk hermeneutyczny pomiędzy podmiotem a przedmiotem tak, aby nie popaść w relatywizm? Czy istnieje prawda w sobie? Na te pytania autor szuka odpowiedzi w oparciu o soborową konstytucję o Objawieniu Bożym Dei verbum, dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej o interpretacji dogmatów i dokument Papieskiej Komisji Biblijnej o interpretacji Biblii w Kościele. II. Nowa ewangelizacja jako miejsce hermeneutyczne. W poszukiwaniu właściwego sensu pojęć „(nowa) ewangelizacja” ma miejsce analiza wypowiedzi Soboru Watykańskiego II, papieskich encyklik i enuncjacji, dokumentu z Puebla i dokumentów końcowych IV i V sesji Katolickiej Federacji Biblijnej (Bogota 1990 i Hongkong 1996). III. Wnioski końcowe. 1. Znaczenie Biblii w dzisiejszych strukturach komunikacji międzyludzkiej. 2. Znaczenie przekładów Biblii - historycznie i współcześnie. 3. Punkty newralgiczne chrześcijańskiej lektury Pisma św., 4. W oparciu o myśl Jana Pawła II: znaczenie Biblii w dialogu międzyreligijnym (judaizm, islam).
Dni Biblijne w Louvain
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1962)
Działalność Polskiego Towarzystwa Teologicznego w Krakowie w roku 1970
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1971)
Education for Tolerance Through the Bible
Chmiel, Jerzy (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1998)
Autor pragnie skoncentrować się na trzech aspektach: 1) czytanie Biblii jako komunikacji Boga (transkomunikacji); 2) interpretacja Biblii w kontekście wieloreligijnym i ekumenicznym; 3) apostolat biblijny w zsekularyzowanym świecie jako konwersacja. Jako punkt wyjścia autor przyjmuje stwierdzenie brytyjskiego filozofa M. Oakeshotta, że edukacja jest nie tyle nagromadzeniem informacji, lecz wprowadzeniem do konwersacji, a nawet samą konwersacją-obcowaniem. Według konstytucji II Soboru Watykańskiego Dei Verbum (1965), objawienie jest samokomunikacją Boga. Interpretacja tekstów Pisma świętego – jak stwierdza Dokument Papieskiej Komisji Biblijnej o interpretacji Biblii w Kościele (1993) – korzysta z bogatych tradycji tak judaistycznych, jak i wczesnochrześcijańskich. Ruch ekumeniczny skłania wszystkich chrześcijan do relektury tekstów biblijnych w duchu posłuszeństwa dla Ducha Świętego, tolerancji i miłości, szczerości i pokory. Apostolat biblijny – co potwierdził V Kongres Katolickiej Federacji Biblijnej w Hong Kongu (1996) – kładzie nacisk na współpracę międzyludzką, zarówno na polu wyjaśniania tekstu Biblii, jak i realizacji wskazań wynikających z Biblii w ramach „dialogu życia”. Wychowanie do tolerancji jest częścią konwersacji-obcowania, do której powołana jest każda osoba ludzka.
Edycja biblijna z okazji Roku Wiary
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1969)
Egzegeza biblijna a filozofia
Chmiel, Jerzy (Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1978)
Genisa — verborgenes Erbe. Die Kairoer Genisa und die Genisot der neuzeitlichen Synagogen
Chmiel, Jerzy (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1994)
Geniza to miejsce w synagodze (często komórka na poddaszu), gdzie przechowuje się zużyte teksty aż do ich zbutwienia. Chodzi o teksty tzw. szemot, czyli takie, w których występują imiona Boga, aby ustrzec je przed profanacją. Co pewien czas opróżnia się schowek, grzebiąc resztki na cmentarzu. Pod koniec XIX w. stało się słynne odkrycie w genizie synagogi w starym Kairze (stąd nazwa: geniza kairska). Znaleziono tam, przy okazji remontu, ok. 200 tysięcy tekstów, w całości i we fragmentach, z okresu od IX do XVII w. Były to pisma religijne i świeckie rozmaitego gatunku. Szczególne znaczenie miało odkrycie hebrajskiej wersji Księgi Syracha i tzw. Dokumentu Damasceńskiego, którego inny egzemplarz znaleziono później w Qumran. Znaczenie genizy kairskiej jest ogromne dla historii kultury żydowskiej, a szczególnie historii przekazu Biblii hebrajskiej oraz jej interpretacji. W zachowanych od zniszczenia genizach nowożytnych synagog można również znaleźć interesujące dokumenty. Okazało się to na przykładzie południowoniemieckich synagog wiejskich, gdzie odnaleziono na poddaszach wartościowe świadectwa historii Żydów niemieckich i ich pobożności. Autor uważa, że badanie pozostałych resztek z geniz może mieć duże znaczenie dla historii Żydów w Polsce, a także dla interpretacji tekstu Biblii i religijnych pism judaistycznych.