Przeglądaj wg Autor "Duszek, Kamil Edward"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2

Bóg jako absolutna przyszłość. Czy metafizyka przyszłości Johna Haughta jest zgodna z wizją biblijną?
Duszek, Kamil Edward (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2020)
«Istnieć» w jakiś sposób musi oznaczać «ciągle przychodzić». Esse est advenire. Powyższe słowa stanowią najlepsze streszczenie metafizyki przyszłości, czyli filozoficzno-teologicznej koncepcji stworzonej przez Johna Haughta. Ten amerykański teolog, czerpiąc z tradycji zapoczątkowanej przez Alfreda Northa Whiteheada oraz Pierra Teilharda de Chardin, doszedł do wniosku, że tym, co najbardziej rzeczywiste jest właśnie przyszłość. Nie chodzi przy tym o przyszłość rozumianą temporalnie, lecz metafizycznie – jest nią ostatecznie sam Bóg, którego nazwać można Absolutną Przyszłością. Wizja ta, według jej autora, posiada głębokie korzenie biblijne. Bóg objawia się bowiem w Biblii jako Pan Obietnicy, którego królestwo nieustannie przychodzi (erchomenos, adventus). Bóg jest także Omegą i w antycypacyjny sposób przyciąga świat ku sobie. Nie możemy jednak zapominać o idei anamnezy, która pojawia się na kartach Pisma Świętego. Kościół wraz z całym stworzeniem nie tylko antycypuje w Absolutnej Przyszłości, ale także na sposób anamnezy uczestniczy w historii zbawienia.
Theological Insight Into the Phenomenon of Life: the “bios” as a “vestigium Dei”
Duszek, Kamil Edward (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2019)
Współczesna dyskusja nad fenomenem życia jest miejscem spotkania nauk przyrodniczych i religii. W ich dialogu przeważają dwie skrajne opinie, które każą rozumieć życie albo jako przypadkowy produkt ewolucji, albo jako inteligentny projekt powstały dzięki zewnętrznej interwencji. Obydwa spojrzenia są redukcjonistyczne i stanowią przejaw niezrozumienia wielopłaszczyznowości ludzkiego poznania. Dojrzały wgląd teologiczny nie powinien podążać tą ścieżką. Dlatego artykuł jest próbą innego spojrzenia na fenomen życia. Podjęta zostaje w nim teologiczna interpretacja życia biologicznego według wywodzącej się ze średniowiecza kategorii vestigium Dei. Pojęcie to musi być jednak przebudowane tak, by uwzględniało osnowę semantyczną, która narosła wokół niego w XX wieku. Opracowana na nowo kategoria vestigium stanowi klucz hermeneutyczny, który pozwala lepiej zrozumieć, co to znaczy, że życie już w swoich podstawowych przejawach posiada transcendentalne odniesienie do Boga jako ślad.