Przeglądaj wg Autor "Hajduk, Ryszard"
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Magisterium pastoralne w posłudze papieża FranciszkaHajduk, Ryszard (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2022)The teaching of Pope Francis raises some controversy, and even causes accusations of infidelity to Catholic Tradition and turning away from the teaching of his predecessors on the throne of Peter. Such reactions may be due to a misunderstanding of the nature of the papal Magisterium, which has a clear pastoral profile. This article aims to help understand the Pope’s intentions and the content of his teaching, showing the Church’s turn towards pastoral issues, made at the Second Vatican Council inspired by John XXIII, as well as Francis’ approach to the Church’s transmission of the Christian truth. For this purpose, the documents of the Church will be used, the analysis of which, supported by the reflection of theologians, allows the justification of the thesis that the Magisterium teaching of Pope Francis is a continuation of the conciliar thought both in terms of its form and the content of its message. This approach to the transmission of the Christian truth enriches the inner life of the Church and dynamizes its activity in the world.Pozycja Terapeutyczna rola benignitas pastoralisHajduk, Ryszard (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2021)W czasach współczesnych propagowana jest kultura terapeutyczna, w której człowiek wyraża sprzeciw wobec wszelkich form cierpienia oraz bólu i podejmuje wiele wysiłków, aby zachować zdrowie i dobre samopoczucie. Wszystko to stanowi wyzwanie dla Kościoła, którego zadaniem jest pomóc ludziom wykorzystać terapeutyczny potencjał wiary chrześcijańskiej i służyć im pomocą w prowadzeniu zdrowego życia, w którym człowiek integruje wszystkie stany – chorobę, śmierć, błędne decyzje i niepowodzenia. W tym działaniu wspiera wierzących sam Bóg, pokazując im, jak służyć ludziom chorym na ciele i duszy, zniżając się ku nim ze swoją uprzedzającą miłością. To działanie Boga wypełnione troską o słabych i potrzebujących i łaskawością względem grzeszników jest wzorem dla duszpasterzy, którzy wezwani są do pełnienia swojej posługi w duchu benignitas pastoralis. Wówczas w nawiązywanych przez nich relacjach międzyosobowych komunikowane jest ludziom współczucie, solidarna bliskość i czułość Boga. Tak praktykowana łagodność duszpasterska prowadzi ludzi poszukujących uzdrowienia do zaakceptowania swojej kruchości i grzeszności, do zjednoczenia się z Bogiem i czerpania z tej więzi siły do pokonania swoich słabości i zranień duchowych.