Przeglądaj wg Autor "Kawecki, Witold"

Teraz wyświetlane 1 - 8 z 8

Fenomen teologii wizualnej i sposoby jej komunikowania
Kawecki, Witold (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2020)
We współczesnej kulturze wizualnej, dominującej coraz bardziej, można zauważyć formowanie się koncepcji teologii wizualnej. Nie jest ona prostym odzwierciedleniem teologii obrazu, nie jest tożsama z teologią piękna – bo nie jest ona teologią przedmiotu (treści i form religijnych). Jest ona raczej teologią podmiotu poznającego i samego poznawania za pośrednictwem zmysłu wzroku. Autor określa i systematyzuje pojęcia związane z tak funkcjonującą teologią, a jednocześnie wskazuje na najbardziej adekwatne metody, dzięki którym może ona być skutecznie komunikowana.
Komercjalizacja współczesnej kultury
Kawecki, Witold (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2011)
Konsumpcja staje się współcześnie rzeczywistym stanem kultury, w której aktywność człowieka podporządkowana jest rynkowi. Proces ten nazywany bywa supermarketyzacją i komercjalizacją kultury. Jest to przeniesienie wzorów zachowań charakterystycznych dla relacji ekonomicznych na kulturowe zachowania ludzi. Komercjalizacja kultury jest kierowaniem się w życiu kryteriami handlowymi, w których dobra i usługi artystyczne traktowane są jak towary. W takim ujęciu kultura staje się kwestią gustu, osobistego wyboru warunkowanego przez przynależność narodową, stopień zamożności, otoczenie społeczne, wykształcenie i jest coraz bardziej kształtowana przez rynek z wszystkimi negatywnymi konsekwencjami tego stanu rzeczy.
Komunikacja przez sztukę i komunikacja w sztuce
Kawecki, Witold (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2024)
Z jednej strony komunikowanie było zawsze ważnym aspektem kultury, kultura bowiem sama z siebie jest komunikacją.Z drugiej strony komunikacja tworzy kulturę. Kultura przekazuje z pokolenia na pokolenia „wzory zachowań” czyli pewnego rodzaju „kody”. Kultura i media wzajemnie się przenikają. Media nadają kulturze nową strukturę i porządek, można by rzec nowy status. Ale jest też relacja zawrotna: kultura zmienia i kształtuje wizerunek mediów. Z tego powodu można mówić o kulturotwórczej roli mediów. Tak jak możemy traktować o komunikacji kulturowej, uprawnieni jesteśmy też do tego, by mówić o komunikacji w obrębie sztuki. Dla McLuhana sztuka jest środkiem komunikacji i wyjątkową techniką niepodobną do innych. Sztuka jest przekaźnikiem, a jednocześnie formą poznania i walki z oddziaływaniem innych przekaźników – jest specyficzną formą języka oddziałującą na ludzi przede wszystkim przez swoją istotę, nie zaś przez treść.
Komunikowanie szczęścia w sztuce Caravaggia
Kawecki, Witold (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2018)
Współczesna komunikacja jest w głównej mierze komunikacją wizualną, która zakłada porozumiewanie się poprzez obraz, przekazywanie informacji między nadawcą a odbiorcą w formie wizualnej i przy pomocy mediów. Tym medium może być obraz malarski. Artykuł pokazuje wybrane płótna Caravaggia – artysty o uznanym talencie – jako niewątpliwe dzieła sztuki komunikujące wartości duchowe i teologiczne. Chociaż Caravaggio uchodzi za artystę dramatycznego, nieokiełzanego w żywiole swoich namiętności, kogoś, kto przegrał swoje życie, to jego twórczość komunikuje zgoła coś odmiennego. Analiza obrazów wykazuje, że artysta poprzez kompozycję, ujęcie postaci, kolory niejednokrotnie mówi o harmonii i szczęściu człowieka w kontekście religii chrześcijańskiej, a zwłaszcza eschatologii.
Od kultury wizualnej do teologii wizualnej
Kawecki, Witold (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2010)
Współczesne społeczeństwa faworyzują jako podstawowy zmysł – zmysł wzroku. Żyjemy współcześnie w świecie zdominowanym przez komunikację wizualną i kulturę wizualną nazywaną też ikonologią. Tendencja ta uwypuklająca znaczenie obrazu jest określana przez krytyków jako „zwrot obrazowy”, nazywany także zwrotem piktorialnym (pictorial turn). Jego istotę stanowi to, że obrazy tworzą punkt szczególnego zorientowania intelektualnych dociekań. Staje się on centralnym tematem dyskusji w naukach humanistycznych pociągając za sobą visual culture studies. Powstaje pytanie czy jest to przełom socjologiczny i kulturowy, czy może narodziny samodzielnej dyscypliny badań kulturowych? W obliczu rozwoju visual culture study oraz dominującej współcześnie komunikacji wizualnej warto zapytać, czy nie należy w większym niż dotychczas stopniu odkrywać w teologii język niewerbalny, czyli wyraz artystyczny w różnych jego formach.
The Commercialisation of Contemporary Culture
Kawecki, Witold (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2021)
Nowadays, consumption is becoming the actual state of culture, in which human activity is subordinated to the market. This process is sometimes referred to as the supermarketisation and commercialisation of culture. It is the transfer of behaviour patterns that are typical of economic relationships onto the cultural behaviours of people. The commercialisation of culture means guiding oneself in life by the criteria of trade, in which artistic goods and services are treated like commodities. From such a perspective, culture becomes a matter of taste, personal choice determined by nationality, wealth, social class, and education and is more and more strongly shaped by the market with all the resulting consequences.
“To See the Invisible” in the Contemporary Visual Culture
Kawecki, Witold (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2017)
Christianity is a religion in which the apology of visibility take place, especially throuhgh art. Article attempts to answer the questions: What shoud be the art, that leads to God. Article alsow justiifies art as a communication dimension of faith. Assumes that in visual arts theology becomes emboidied because it is embedded in what is material. Art in this approach, becomes a partner of theology in apppealing to the value of beauty to the constantly sought-after transcendence.
Współczesna rodzina między sacrum a profanum
Kawecki, Witold (Wydawnictwo Pallottinum, 2013)
Family and marriage, which should be considered as the very basic institutions of every human society, are going through a crisis. It is primarily cultural in nature and it is caused by a variety of changes – economic, legal, psychological, social, ethical, religious, etc. The crisis constitutes a manifestation of replacing the institutional model of a family by the personal one. It is based on a fallacious concept of families that prefer individualism and consumerist growth. The article presents an attempt to break the crisis by implementing the conciliar vision of marriage and family founded on an intimate community of life and love, fidelity, humanization of sexuality and fertility understood as a dynamism of interpersonal love.