Przeglądaj wg Autor "Kozak, Marta"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2

Kształcenie w zakresie pracy socjalnej w Polsce – rys historyczny
Kozak, Marta (Towarzystwo Naukowe KUL, 2012)
Social aid started being institutionalized as early as the 12th century. It was then that in Faculties of Theology of European universities the science of alms was introduced. The American Mary Ellen Richmond (1861-1928) is considered to be the initiator of education in the sphere of professional social work. The first attempts to educate social workers in Poland were made as early as the beginning of the 20th century – it was the first school of social work, the so-called Kursy Społeczne (Social Courses), whose co-organizer was Blessed Rev. Jerzy Matulewicz. In the period between the two world wars Prof. Helena Radlin´ska was an initiator and organizer of a system of educating social workers. The first schools educating social workers were established in 1966. A further development of educating social workers at the university level should be associated with opening Zaoczne Studium Pracowników Słuz˙b Socjalnych (Extramural Department of Social Work) at the University of Warsaw in 1977. Social work as the first degree university studies was introduced only in the 2006/2007 academic year. At the Catholic University of Lublin such a field of study has existed since the 2010/2011 academic year.
Kształtowanie się instytucji pomocowych w Polsce do 1990 roku
Kozak, Marta (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)
Na przestrzeni stuleci działalność pomocowa przybierała różne formy i ewoluowała od pomocy wzajemnej poprzez filantropię, dobroczynność do zorganizowanych celowych działań. Pierwsze zinstytucjonalizowane formy pomocy biednym i potrzebującym są związane z działalnością Kościoła katolickiego. Pierwszymi instytucjami pomocowymi były szpitale. Ich prowadzeniem najczęściej zajmowały się zakony. Po Soborze Trydenckim nastąpił rozwój bractw kościelnych. Od XIV w. pomocą społeczną zaczęło interesować się państwo. Okres świetności działalności charytatywnej w Polsce w XVII i XVIII w. został zahamowany rozbiorami Polski. Ożywienie działalności charytatywnej Kościoła i osób świeckich nastąpiło dopiero na przełomie XIX i XX w. Jednym z ważniejszych wydarzeń było uchwalenie w 1923r. ustawy o opiece społecznej, która oficjalnie obowiązywała aż do 1990 r. W okresie okupacji niemieckiej działalność organizacji społecznych została zakazana. Jedyną legalną organizacją była Rada Główna Opiekuńcza. Po drugiej wojnie światowej swoją działalność reaktywowało wiele organizacji religijnych i świeckich. W okresie stalinowskim (1948-1956) nastąpiła całkowita destrukcja systemu pomocy społecznej. Zmiana podejścia do problemów pomocy społecznej nastąpiła dopiero w latach 1957-1972. Przełomowy okazał się rok 1990, w którym Sejm RP uchwalił ustawę o pomocy społecznej. Na mocy tej ustawy zostały powołane ośrodki pomocy społecznej jako podstawowe, wyspecjalizowane instytucje samorządowe. Obok nich zaczął się intensywnie tworzyć system instytucji i organizacji pozarządowych.