Przeglądaj wg Autor "Kucicki, Janusz"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2

Terminological Dichotomy in the Eschatological Conception of the Letters to the Thessalonians
Kucicki, Janusz (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2009)
Niniejszy artykuł, bazując na analizie dwóch tekstów z Listów do Tesaloniczan (1 Tes 4, 13-5, 11; 2 Tes 2, 1-12), dokonuje próby wyjaśnienia przyczyn i celu występowania w 1-2 Tes dwóch terminów („paruzja”; „dzień Pański”) określających koniec czasów. Termin „paruzja” dominuje w 1 Tes, natomiast wyrażenie „dzień Pański” w 2 Tes. Dla osiągnięcia zamierzonego celu w części pierwszej artykułu dokonano analizy motywów eschatologicznych i apokaliptycznych występujących w tych fragmentach. Klasyfikacja, systematyzacja i analiza tych motywów pozwoliła wykazać, że eschatologia w ścisłym tego słowa znaczeniu występuje jedynie w 1 Tes 4, 13-5, 11. W przypadku 2 Tes 2, 1-12 mamy do czynienia jedynie z apokaliptycznym apendyksem dotyczącym motywu eschatologicznego „czasy i pory”. Wniosek ten pozwolił nam traktować materiał eschatologiczny 1-2 Tes jako jednorodny, czyli pochodzący od tego samego autora. Dzięki temu możemy szukać przyczyn i celu użycia przez apostoła Pawła dwóch odmiennych wyrażeń. Wniosek, do jakiego doprowadzają analizy dokonane w części drugiej artykułu, zawrzeć można w stwierdzeniu, że chociaż koniec świata jest jedną rzeczywistością dla wszystkich ludzi i całego stworzenia, to jednak dla chrześcijan będzie miał on mamiona paruzji, czyli radosnego przyjścia w chwale Jezusa Chrystusa, podczas gdy dla niechrześcijan będzie miał on wymiar „dnia Pańskiego”, czyli sprawiedliwego sądu i kary.
Witnesses of the Resurrected Messiah. Luke’s Presentation of the Main Theological Theme of the Acts of the Apostles
Kucicki, Janusz (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2019)
The dominant classification of Acts as the history of the early Christian Church whose main aim is to present the spread of the nascent movement from a less important part of the Roman Empire (Judea) to the very heart of the Empire (Rome), seems to be supported by Acts 1:8 which is often taken as a kind of very general a table of contents. However, the rather unexpected end of Acts (a short and laconic account regarding Paul’s period in Rome), and Luke’s approach to and use of his sources, allow us to assume that Luke was aiming rather at a great story involving some main hearos and many other participants than are involved in just one thematic story. Following this assumption, based on the content of Acts, it is possible to individuate two main heroes (Peter and Paul) whose fate is somehow connected with many other persons that are also involved in giving witness to Jesus the Resurrected Messiah. In this study we look at Acts as the story concerning the two the most important witnesses, Peter and Paul, in order to determine their contribution to establishing the structural and doctrinal foundation of the New Israel.