Przeglądaj wg Autor "Mateja, Leszek"

Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3

Chrzest jako misterium pieczęci w tradycji pierwszych trzech wieków
Mateja, Leszek (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2019)
Artykuł ukazuje, w jaki sposób w pierwszych trzech wiekach rozumiano chrzest jako misterium pieczęci. Ten aspekt chrztu był już podkreślany we wspólnocie z Qumran, a także w doświadczeniu chrztu Jana Chrzciciela, o czym w I wieku pisał Józef Flawiusz. Ojcowie Kościoła w II i III wieku używają wprost sformułowania pieczęć chrztu. Autor Pasterza Hermasa reprezentujący środowisko Rzymskie oraz Klemens Aleksandryjski uważali, że chrzest w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego pieczętował egzystencjalne wyznanie wiary w Jezusa jako Syna Bożego. Natomiast Tertulian z Kartaginy ukazał szerzej proces wzrostu egzystencjalnej wiary w ramach procedury inicjacji przedchrzcielnej, a także jej dalszy rozwój przygotowujący chrześcijan do przyjęcia chrztu krwi, czyli męczeństwa za wiarę w Jezusa. Chrzest Janowy, czyli chrzest nawrócenia i chrzest krwi były rozumiane przez chrześcijan symbolicznie i stanowiły niejako ramę dla jedynego chrztu, przez nich przyjmowanego.
Ewangeliczne etapy rozwoju postawy miłosierdzia w świetle wybranych fragmentów pism ojców Kościoła
Mateja, Leszek (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)
W artykule przedstawiono zarys ewangelicznych etapów rozwoju postawy miłosierdzia w wymiarze materialnym w świetle wybranych fragmentów pism ojców Kościoła, wiążąc je z etapami inicjacji przedchrzcielnej w starożytnym Kościele. W tym celu wykorzystano metodę inicjacyjnego odczytania tekstów Nowego Testamentu. Dzięki tej metodzie wyodrębniono na etapie wstępnym inicjacji miłosierdzie podejmowane ze względu na dobro człowieka, zwane filantropią. Na etapie preakatechumenalnym inicjowany był już wzywany, aby podejmować czyny miłosierdzia ze względu na Boga. Celem etapu katechumenalnego było natomiast doskonalenie wrażliwości miłosierdzia. Pod koniec tego etapu wzywano katechumena do wolności wobec dóbr materialnych, którymi w większym stopniu niż poprzednio miał dzielić się z ubogimi. Katechumenat kończył się doskonaleniem postawy wyrażonej w miłości nieprzyjaciół, był to jednocześnie moment przyjęcia chrztu i wejścia w doświadczenie realizacji przykazania miłości wzajemnej.
Miłosierdzie w kontekście dobroci i cierpliwości w ujęciu Tertuliana
Mateja, Leszek (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2003)
In referring to goodness as the mother of mercy, Tertullian showed that it is appropriate to look at mercy from the viewpoint of goodness. Thanks to such a concept, we are able to see that true mercy is driven by reason and justice. On the other hand, a similar relationship between patience and mercy allows us to see the role of mercy with an entire vision of the world after the sin of paradise. Mercy, which according to Tertullian flows from patience, is the remedy for the Jack of mercy, which has its roots in impatience stemming from the devil. Therefore, mercy is the element for rebuilding and fixing the original good of the world destroyed by evil. Nevertheless, the condition for the effective attitude of mercy is its close bond with the working of reason and in keeping the principles of justice.