Przeglądaj wg Autor "Miduch, Maria"

Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3

Orzeł i lew jako dwie przeciwstawne sobie siły czasów ostatecznych w Czwartej Księdze Ezdrasza
Miduch, Maria (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2017)
Czwarta Księga Ezdrasza jest jedną z żydowskich apokalips apokryficznych powstałych po zburzeniu świątyni jerozolimskiej. Jest ona teologiczną refleksją nad trudną rzeczywistością, jaka stała się udziałem Żydów. Posługując się symbolami, autor stara się przekazać odbiorcom swoją wizję świata. Sięga on także po symbole zoomorficzne. Wizja orła i lwa wpisuje się w koncepcję apokaliptyczną. Jest symbolicznym przedstawieniem siły zła, która w końcowym etapie dziejów zostanie pokonana przez mesjasza. Zoomorficzne symbole, których używa autor, są łatwe do rozszyfrowania, szczególnie dla żydowskich czytelników I wieku po Chrystusie.
„Wypali całkowicie wszystko i pozostanie palący się pył” (4 Syb 177). Eschatologiczna kara w przekazie IV Księgi Sybillińskiej
Miduch, Maria (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2019)
IV Księga Sybillińska, mająca swoje korzenie w judaizmie diaspory greckiej, jest dziełem, które miało na celu skłonienie pogan do zmiany ich stylu życia. Sybilla w sposób obrazowy udziela swoim słuchaczom pouczeń o charakterze moralnym. Elementy eschatologiczne pojawiające się w tekście księgi są traktowane jak narzędzie do osiągnięcia zamierzonego celu. Wizja kary ma służyć zachęcie do porzucenia grzesznego życia. W idei kary prezentowanej przez autora dzieła możemy zauważyć pewną etapowość: od kary o wymiarze pedagogicznym do kary wiecznej, nieodwracalnej.
Zasiądzie w pokoju na wieki (2 Bar 73,1). Pokój jako element mesjańskiej rzeczywistości eschatologicznej w Syryjskiej Apokalipsie Barucha
Miduch, Maria (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2016)
Druga Księga Barucha to apokalipsa żydowska pochodząca z okresu następującego bezpośrednio po zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej przez Tytusa w 70 r. po Chr. Jest to zapis refleksji teologicznej po tym traumatycznym dl Żydów wydarzeniu. Znaczące miejsce w prezentowanej myśli zajmuje mesjasz, jego misja i jego królestwo. Autor Syryjskiej Apokalipsy Barucha w mesjańskiej interwencji widzi ratunek dla przygniecionego nieszczęściami ludu Izraela. Eschatologiczne działania Boga są tożsame z misją jaką wypełni Boży Pomazaniec. W świecie pełnym chaosu, wojen i przemocy wyczekiwany jest prawdziwy i trwały pokój. Jest on rozumiany znacznie szerzej niż tylko zawieszenie broni. Głębia pokoju objawi się podczas panowania mesjasza. Jego opisy kontrastują z rzeczywistością, w jakiej znajduje się naród wybrany pod panowaniem rzymskim.