Przeglądaj wg Autor "Nagel, Zygmunt"

Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3

Chryzostomowa adaptacja etopei w wybranych tekstach „Homilii na Ewangelię św. Mateusza”
Nagel, Zygmunt (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2022)
Etopeja jest jednym z „ćwiczeń wstępnych” (progymnasmata), praktykowanych głównie w szkołach retorycznych w okresie antyku i późnego antyku. W tamtym okresie w sensie ścisłym rozumiana była jako fikcjonalna mowa włożona w usta osób mitycznych lub historycznych, z uwydatnieniem ich charakteru. Figurę tę stosował również św. Jan Chryzostom, który przyswoił ją sobie w szkole pogańskiego retora Libaniosa. Niniejszy artykuł przedstawia zagadnienie etopei w kontekście historycznym i współczesnym, z uwzględnieniem przykładowych tekstów Homilii na Ewangelię św. Mateusza wspomnianego Doktora Kościoła. Artykuł ukazuje bogactwo stosowanych przez niego etopei, z uwzględnieniem ich strony formalnej i materialnej.
Inspiracje ku radości na kanwie adhortacji Gaudete in Domino papieża Pawła VI
Nagel, Zygmunt (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2021)
Radości możemy doświadczać na wielu płaszczyznach naszego życia. Łatwo radować się w sytuacjach, które bezpośrednio inspirują nas ku radości. Jednak zdecydowanie trudniej odkrywać radość w obliczu smutnych doświadczeń naszego życia, łącznie z cierpieniem i śmiercią. Niniejszy artykuł, inspirowany adhortacją Gaudete in Domino papieża Pawła VI, stanowi próbę ponownego spojrzenia na zagadnienie radości nie tylko na kanwie wspomnianej adhortacji, ale również innych dokumentów i wybranej literatury traktującej o radości. Niniejszy artykuł ukazuje najważniejsze inspiracje ku radości, które prezentuje papież Paweł VI, a które zostały poddane analizie i refleksji w kontekście współczesnych czasów, w których człowiek tak łatwo traci radość i sens życia.
Stygmaty oraz inne zjawiska nadzwyczajne w życiu Elii Cataldo
Nagel, Zygmunt (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2020)
Elia Cataldo to współczesny stygmatyk, który nosi na własnym ciele znaki Męki Pańskiej i angażuje się w dzieła ewangelizacyjne. Jest kontynuatorem misji św. Franciszka z Asyżu, który jako pierwszy został obdarowany stygmatami. Dla potwierdzenia wiarygodności nadzwyczajnych darów Elia poddawany jest szczegółowym badaniom lekarskim oraz obserwacji Kongregacji Doktryny Wiary. Niniejszy artykuł opisuje fenomen stygmatów Elii i ujmuje jego osobę w kontekście wypełniania charyzmatu „bycia stygmatykiem”. Takie podejście do zagadnienia stygmatów otwiera drogę do dalszej dyskusji teologicznej i inspiruje do kolejnych badań na poziomie interdyscyplinarnym.