Przeglądaj wg Autor "Ochman, Andrzej"

Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4

Medialna sfera publiczna według Jürgena Habermasa
Ochman, Andrzej (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, 2015)
Osiemnastowieczna sfera publiczna o charakterze mieszczańsko-obywatelskim jest dla Jürgena Habermasa najdoskonalszą formą sfery publicznej. W początkach XIX w. nastąpił jednak jej powolny rozpad, w wyniku którego wystąpiła diametralna zmiana najważniejszych elementów decydujących wcześniej o jej idealnym charakterze. Opracowanie przedstawia nowo ukształtowaną medialną sferę publiczną, której najistotniejszymi elementami są m.in.: pseudo-publiczność, pseudo-prywatność, konsumpcjonizm, manipulacja, brak dyskursu publicznego, społeczna apatia, bierność, utrata zdolności pośredniczenia. Sfera publiczna, cechująca się wymienionymi przymiotami, stała się sprywatyzowaną przestrzenią, w której liczą się głównie cele prywatne ukierunkowane na zysk.
On the need of social dialogue. Reflection on the pastoral letter of the Episcopal Conference of Poland
Ochman, Andrzej (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2020)
The Church as an institution, but also a community of believers, is a part of a society. Thus, it is present in the range of processes and changes taking place in a society. A society is extended in tension between conflict and harmony. In that context, the Episcopal Conference of Poland reflected on the current social issues in Polish society in the form of a letter. It is focused on the necessity of common efforts in favour of dialogue and order and in the face of existing destructive phenomena. The letter has become a perspective for considerations on elements of social life like social mission of the Church, conflict, solidarity, the truth, dialogue. Discussing particular questions draws from the Tradition and the teaching of the Church Magisterium. The undertaken reflection is an attempt to argue for social dialogue which is necessary, especially in more and more pluralistic and at the same time full of tensions society. Genuine dialogue includes being directed to respect, and striving for solutions in the perspective of searching the truth and taking into account human dignity.
Sekularyzacja. Kilka uwag w perspektywie myśli J. Ratzingera – Benedykta XVI
Ochman, Andrzej (Gdańskie Seminarium Duchowne, 2020)
Religia od początku towarzyszyła ludzkości. Zajmowała na przestrzeni dziejów różne miejsce i odgrywała w społeczeństwie wiele ról. Był okres sojuszu ołtarza z tronem, a od oświecenia sojusz ten coraz bardziej słabł. Na obecność tego procesu współcześnie wskazuje także papież Benedykt XVI. Sekularyzacja jednak nie jest dla niego procesem na wskroś negatywnym. Uznaje on słuszność autonomii rzeczywistości doczesnych, a zatem również autonomii uprawiania nauki oraz organizowania społeczeństwa. Niebezpieczeństwo kryje się w źle rozumianym sekularyzmie, który wyklucza obecność Boga z życia społecznego i spycha religię do życia jedynie prywatnego. Zdaniem papieża powinna istnieć, i jest możliwa, konstruktywna współpraca między religią a tym, co świeckie, dla rozwoju dobra wspólnego.
Zarys koncepcji Habermasowskiej sfery publicznej
Ochman, Andrzej (Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego, 2015)
Dla Habermasa sfera publiczna jest centrum życia społeczno-politycznego. Jest ona niejako buforem między społeczeństwem a płaszczyzną władzy i polityki. Właściwy jej kształt zapewnia możliwość trafnej oceny problemów i przekazywania ich do centrów decyzyjnych władzy. Sfera publiczna jest sferą prywatnych ludzi gromadzących się w publiczność, jednak niejako biernych widzów, ale aktywnie włączających się w definiowanie i rozwiązywanie wspólnie tematyzowanych problemów. Jej ideał Habermas upatruje w XVIII-wiecznej sferze mieszczańsko-obywatelskiej, po której jednak następuje jej rozpad. Media stają się elementem opiniotwórczym i manipulującym publicznością.