Przeglądaj wg Autor "Ostrowski, Dominik"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja «Figli della promessa» in „Veronense” e „Gelasianum vetus”Ostrowski, Dominik (Towarzystwo Naukowe KUL, 2011)Starożytna euchologia Kościoła rzymskiego często jest nazywana źródłem dla lex credendi. Na tym metodologicznym fundamencie, u którego początku leży słynne powiedzenie Prospera z Akwitanii legem credendi lex statuat supplicandi, możemy nie tylko oprzeć nasze badania nad zawartością semantyczną i liturgiczną modlitw Kościoła, ale także wyprowadza z nich przesłania o charakterze uniwersalnym. Autor przedstawia analizę liturgiczno-teologiczną wyrażenia filii promissionis, które znajduje w dwóch starożytnych sakramentarzach: Veronense i Gelasianum Vetus. Wyrażenie filii promissionis ukazuje w badanym repertorium euchologicznym fakt przyjęcia (a nawet przejęcia) przez chrześcijan, lud Nowego Przymierza, tytułu typowo starotestamentalnego, należącego dotąd do Izraela. Dokonuje się to na podstawie nie decyzji nowego Ludu Wybranego, ale na podstawie działania Boga, który realizuje nowe Przymierze w Chrystusie. Studium niniejsze jest opracowaniem i nową redakcją niektórych fragmentów dysertacji doktorskiej autora, w której temat Bożej obietnicy był częścią szerszej problematyki, dotyczącej adoptio divina.Pozycja Mistagogia końca IV wieku jako teologia w ujęciu Enrico MazzyOstrowski, Dominik (Towarzystwo Naukowe KUL, 2012)The study presents a general sketch of prof. Enrico Mazza’s (born 1940) teaching and writings on the Christian mystagogy of the end of the fourth century. This widely known and respected scholar and expert in the matter, graduate and professor of the Pontifical Liturgical Institute in Rome, a lecturer at Catholic universities in Italy and abroad, affirmed that mystagogy is not just a form of catechism or spirituality, but rather a way of doing theology in the fullest sense. Actually, the fact that mystagogy is built on a specific use of the Bible and employs the typological method, makes of it a distinct kind of theology, called by Mazza a “liturgical theology”.Pozycja „Pogrzeb chrześcijański: obrzędy, teologia, liturgia”. 47. Sympozjum Wykładowców Liturgiki na Wydziałach Teologicznych i w Wyższych Seminariach Duchownych. Góra w. Anny, 6-8 wrzenia 2011 rokuOstrowski, Dominik; Sielepin, Adelajda (Towarzystwo Naukowe KUL, 2011)Pozycja Radość niedzieli „Laetare”. W kierunku pogłębionej interpretacji antyfony „Laetare Jerusalem”Ostrowski, Dominik (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2017)Antyfona „Laetare Ierusalem” stała się znakiem rozpoznawczym IV Niedzieli Wielkiego Postu, niedzieli „Laetare”. Powszechnie mówi się, że tytuł „Laetare” wyraża radosny charakter dnia, dodatkowo podkreślony różowym kolorem szat liturgicznych. Tymczasem teksty liturgii nie ukazują tematu radości i nie sprawiają wrażenia, że jest on kluczowy. Rodzą się zatem pytania, czy nazwa „niedziela Laetare” nie jest jedynie reminiscencją starej liturgii, i czy antyfona „Laetare Ierusalem” nie straciła na ważności? Przedmiotem niniejszego studium jest próba pogłębionego odczytania antyfonalnego wezwania „Laetare Ierusalem” z wyodrębnieniem ciekawych wątków teologicznych, które mogą być przydatne także w nowym kontekście liturgicznym, w jakim antyfona się znalazła: wątek Miasta Świętego Jeruzalem, wątek królewski oraz dodatkowe wątki złota, złotej róży i koloru różowego.