Przeglądaj wg Autor "Smentek, Izabella"

Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4

Bez Kościoła nie ma zbawienia
Smentek, Izabella (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, 2003)
Author of this article shows history of ideas of the understanding the thesis “there is no salvation out Church” She begins with St. Cyprian of Carthage, next researches teaching of II Vatican Council, declaration Dominus Iesus and John Paul II as well. Her conclusion is that salvation in the Church is the consequence of the main goal of God’s history of salvation - reuniting with Trinity. We are saved as a members of community not ourselves.
Eschatyczny sens misyjnej działalności Kościoła
Smentek, Izabella (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)
Misyjna działalność Kościoła obejmuje różne sytuacje, które wymienia Jan Paweł II. Jest to misja ad gentes, a także ewangelizacja na terenach tradycyjnie chrześcijańskich, w tym również tych zdechrystianizowanych. Eschatyczność misji przejawia się w wielu aspektach. Głoszenie Chrystusa wszystkim narodom to znak czasów ostatecznych, który wyraża aktywne oczekiwanie paruzji. Głoszenie słowa „żywe i skuteczne” to przygotowanie i antycypacja ostatecznego sądu. Dzielenie się radością wiary proklamuje królestwo Boże i zapowiada radość nieba. Ewangelizacja przekazuje nadzieję życia wiecznego i prawdę na temat sensu dziejów. Nadaje im sens w perspektywie ostatecznego spełnienia. Służy zamierzonej w Bożym planie jedności rodzaju ludzkiego.
Modele Kościoła według Avery Dullesa
Smentek, Izabella (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2005)
Card. Avery Dulles is one of the best known Contemporary theologians. He occupies predominantly with ecclesiology and revelation theology. His book Models of the Church became a classical theological standard. From many ecclesiological theories Dulles dislinguishes five main types of’ ecclesiological approach which he names root metaphors or models. They are: the Church as institution, mystical communion, sacrament, herald and servant. To the above five he adds his own, sixth model: the Church as community of disciples. He describes the main features of the Church according to each view. In the first, institutional approach the Church appears as a perfect society, similar to secular States. This model emphasizes the division between active and passive part of the ecclesial society: these who are leaders on the way to eternal life and those who are governed and led. Quite oppositely, the second model, the mystical communion, presents mainly the inner, spiritual nature of the Church and treats its visual structure as secondary. Dulles himself promutes rather the sacramentai metaphor, in which he finds the best explanation of the relationship between the supernatural and visual elements in the ecclesial community. His own model, the Church as community of disciples is similar to the previous one – the disciples represent “sacramentally” their Master in the world – but more personal. The last two models - herald and servant – focuse on the Church’s tasks: the first on preaching and the second on developing the eternai Kingdom’s values, such as justice, brotherhood and freedom, in this world. All together the ecclesiological models create a useful scientific tool for the Church understanding and for further theological work.
Nawrócenie jako kwestia i wyzwanie ekumeniczne
Smentek, Izabella (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie, 2021)
Jan Paweł II czyni nawrócenie wiodącym tematem encykliki Ut unum sint. Samo pojęcie nawrócenia jest niejednoznacznie rozumiane przez przedstawicieli różnych wyznań. Również potrzeba jedności widzialnej Kościoła nie jest tak samo odczuwana w poszczególnych wspólnotach chrześcijańskich. Działania ekumeniczne, modlitwa, współpraca to zaledwie droga do pojednania, które nie jest możliwe do osiągnięcia ludzkimi siłami. Starania te są jednak potrzebne i niezbędne. Nawrócenie to akceptacja inicjatywy Boga. To nawrócenie do wiary, dokonane w prawdzie, prowadzące do rezygnacji z egoizmu i uprzedzeń. W dzisiejszych czasach jednak również na tym polu napotkamy nieporozumienia albo przynajmniej różnice znaczeniowe. Niekiedy silnie akcentowane jest nawrócenie „ekologiczne” czy naprawienie historycznych zaszłości (rasizm, kolonializm). Wspólne wszystkim chrześcijanom jest uznanie trynitarnej komunii za źródło jedności Kościoła. Niemniej jednak w ujęciu niektórych autorów wystarczająca jest już obecna duchowa „jedność w różnorodności” bez potrzeby przywracania jej widzialnego charakteru. Chrześcijańskie nawrócenie prowadzi do całkowitego daru z siebie. Dowodem tego daru jest jednoznaczne świadectwo dawane Chrystusowi. Święty Jan Paweł II naucza, że w przypadku męczenników różnych wyznań mamy do czynienia z rzeczywistą jednością chrześcijan; nie mogą być podzieleni ci, którzy w pełni zjednoczyli się z Chrystusem.