Przeglądaj wg Autor "Sobieraj, Andrzej"

Teraz wyświetlane 1 - 5 z 5

Czas w myśli i filozofii Abrahama Joshua Heschela
Sobieraj, Andrzej (Instytut Filozoficzno-Teologiczny im. Edyty Stein, 2012)
Time as irreducible reality of existence is contemporarily analyzed mainly from the perspective of mathematics and biology science. Yet one may enquire whether or not it is the only possible way of interpretation. Can time be defined beyond materialistic concept, let’s say in the context of metaphysical questions? Has the time its transcendent reference? Jewish philosopher of religion Abraham Joshua Heschel who in all his works concentrated on Judaism and Bible deals with the problem of time in a very unique manner. In his reflections he treats the concept of time as a crucial element of God’s creation so to speak as a fundamental tool in realization of God’s will and freedom, divine intention and love. Significant not only on the level of relation to space and matter, but also and first of all – meaningful to human being and human spiritual and transcendent references, to purpose and sense of human existence and its condition. His time philosophy is mainly related to the sense, the source and the general aim of one’s being, what he calls himself „unspoken”. The one who speaks via what is „unspoken” is eventually God – the Creator.
Historiozbawcze roszczenia Izraela w ujęciu teologii chrześcijańskiej
Sobieraj, Andrzej (Wydawnictwo Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, 2001)
Syndrom Judasza. Teologiczna perspektywa utraty nadziei
Sobieraj, Andrzej (Instytut Filozoficzno-Teologiczny im. Edyty Stein, 2010)
Teologiczne podstawy soteriologiczno-eschatologicznej nadziei Izraela
Sobieraj, Andrzej (Wydawnictwo Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, 2000)
Wiara jako światło (prawdziwej) wolności z perspektywy współczesnej egzystencji człowieka
Sobieraj, Andrzej (2016)
Punktem wyjściowym jest niepokojąco brzmiące pytanie Jezusa: „Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (But when the Son of man comes, will he find any faith on earth?) (Łk 18, 8). W obliczu współczesnego kryzysu wiary pytanie to nabiera szczególnie dramatycznego znaczenia. Dotyczy bowiem nie tylko tego, czy Jezus jeszcze tą wiarę znajdzie. Jest to również pytanie o to, czym jest i jaka ma być ta wiara. Jaki jest jej sens i ostateczny cel. Aby udzielić odpowiedzi, należy podjąć rozważania nad współczesnym stanem kondycji wiary człowieka. Zrozumieć czym ona jest jako relacja do Boga i jakie znaczenie ma ona dla ludzkiej egzystencji. Ujrzeć w niej tajemnicę nie dającą się zweryfikować empirycznie, ale będącą osobową odpowiedzią wolnego człowieka na Boże wezwanie. Trzeba zatem poznać jej źródło. Dojrzeć, że jej fundamentalną przestrzenią musi być prawdziwa wolność człowieka. Wolność, którą należy rozumieć jako dar udzielony w akcie stworzenia. Wraz z tym wszystkim musimy poznać i zrozumieć oblicze kryzysu wiary. Jego źródła wewnętrzne oraz dramatyczne konsekwencje. Jedną z dróg kryzysu wiary jest zapewne fałszywie interpretowana wolność, ale też egocentryzm wspierany przed cały szereg nowożytnych idei: materializm, nihilizm, liberalizm i racjonalizm. Pośród przyczyn kryzysu wiary wspomnieć należy także ignorancję teologiczną – brak rozumienia własnej wiary. Na horyzoncie kryzysu wiary jest jednak zawsze jakieś światło i nadzieja. To rozumienie wolności jako daru i łaski. Jako otwartej przestrzeni dla wiary. Ale to też zrozumienie, iż wiara jest światłem prawdziwej wolności. Ostatecznie to ujęcie wiary i wolności jako integralnych (nierozerwalnych) aspektów egzystencji człowieka/chrześcijanina.