Przeglądaj wg Autor "Szczodry, Marcin"

Teraz wyświetlane 1 - 7 z 7

Bioetyka katolicka i bioetyka laicka – dialog czy konfrontacja?
Szczodry, Marcin (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, 2018)
Artykuł podejmuje problem zasadności podziału na bioetykę katolicką i bioetykę laicką, opisując ich wzajemne zależności, różnice i charakter sporu w różniących ich kwestiach. Spory bioetyczne są jedną z wielu kategorii sporów, które wpisują się w życie pluralistycznych społeczeństw. Na tle jednak innych debat spory bioetyczne angażują bardzo mocno uczestników debaty, rozgrzewają emocje. W artykule przeprowadzona jest analiza metodologiczna, która pozwala usytuować bioetykę jako odrębną dyscyplinę naukową, charakteryzującą się interdyscyplinarnością, posiadającą własną metodę badawczą. W świetle poczynionych analiz metodologicznych podejmuje się temat zasadności podziału na bioetykę katolicką i bioetykę laicką, wskazując na kryteria takiego podziału. Świadomość różnic, jakie występują w obszarze bioetyki motywuje do zastanowienia się, jaki kształt powinna przybrać debata w kwestiach bioetycznych? Czy jest możliwy dialog, spór, czy może jesteśmy skazani na konfrontację? W których obszarach powinno prowadzić się dialog, spierać się na argumenty? Czy jest możliwy kompromis w kwestiach moralnych?
Dni Młodych w (archi)diecezji szczecińsko-kamieńskiej w latach 1990-2022
Szczodry, Marcin (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2023)
Diecezjalne obchody Światowego Dnia Młodzieży są celebrowane w Kościele szczecińsko-kamieńskim od 1990 roku. W ciągu ponad trzydziestu lat zmieniała się forma tego spotkania, ale zasadnicze elementy programu nieprzerwanie towarzyszą świętowaniu młodych archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie historii Dni Młodych, które początkowo gromadziły młodzież w stolicy diecezji, w Szczecinie, a od 2003 roku odbywają się w różnych miejscowościach na terenie całej archidiecezji. Przeprowadzono kwerendę w Archiwum Wydziału Duszpasterskiego Kurii Metropolitalnej oraz skorzystano z relacji prasowych zamieszczonych w diecezjalnym czasopiśmie Kościół nad Odrą i Bałtykiem. W podjętych badaniach opisano fenomen Archidiecezjalnych Dni Młodych nie tylko od strony historycznej, ale również teologiczno-pastoralnej. Święto młodych gromadzi każdego roku setki osób, które biorą udział w bogatym programie religijnym, duchowym, kulturalnym, artystycznym, rekreacyjnym. Program ten jest zorientowany ewangelizacyjnie, ale treści, które proponuje się młodym, są podane w przystępnej i zrozumiałej dla nich formie. Podstawowym założeniem, które towarzyszy opracowywaniu programu kolejnych edycji Dni Młodych, jest stworzenie takiej przestrzeni, w której młodzi ludzie doświadczą osobistego spotkania z Bogiem, pogłębią swoją wiarę, doświadczą piękna wspólnoty Kościoła, spotkają się z rówieśnikami, z którymi spędzając wspólnie czas, na różne sposoby będą mieli okazję dzielić się wiarą i poszukiwać odpowiedzi na najważniejsze egzystencjalne pytania. Archidiecezjalne Dni Młodych są świadectwem zaangażowania Kościoła szczecińsko-kamieńskiego w dzieło towarzyszenia młodym ludziom na drogach wiary oraz oznaką tego, że Kościół chce słuchać ich głosu i doceniać wkład, jaki wnoszą w życie lokalnej wspólnoty.
Dni w diecezjach jako preludium przed Światowymi Dniami Młodzieży w Krakowie. Doświadczenie archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej
Szczodry, Marcin (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2019)
Dni w Diecezjach są integralną częścią Światowych Dni Młodzieży. Odbywają się na terenie kraju, w którym ma miejsce międzynarodowe spotkanie młodzieży z papieżem – poprzedzają wydarzenia centralne. Po raz pierwszy formuła taka została zaproponowana młodzieży podczas Światowych Dni Młodzieży we Francji w 1997 roku. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie Dni w Diecezji, które miały miejsce na terenie archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej w tygodniu poprzedzającym Światowe Dni Młodzieży w Krakowie w lipcu 2016 roku. W tym celu przeprowadzono kwerendę w archiwach Wydziału Duszpasterskiego Kurii Metropolitalnej oraz w Archidiecezjalnym Centrum ŚDM. Omówiono przygotowania organizacyjne i duchowe do Dni w Diecezji w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej oraz ich program, jak również uczestnictwo młodzieży polskiej i zagranicznej w Dniach w Diecezji oraz w Światowych Dniach Młodzieży w Krakowie.
Młodzi w Kościele Franciszka
Szczodry, Marcin (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2018)
Po wyborze na Stolicę Piotrową papież Franciszek bardzo szybko wszedł w świat młodych ludzi i zaskarbił sobie ich zaufanie. Nawiązał z nimi życzliwy, ale i wymagający dialog, który sprawił, że dla wielu stał się ważnym punktem odniesienia oraz przewodnikiem i towarzyszem po drogach wiary i życia. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie głównych treści papieskiego nauczania skierowanego do młodzieży oraz zadań, jakie stawia Franciszek młodemu pokoleniu chrześcijan w Kościele i w świecie. Studium przedmiotu objęło analizę oficjalnych dokumentów i wypowiedzi papieża Franciszka, jakimi są coroczne orędzia na Światowy Dzień Młodzieży, homilie podczas Mszy św. w uroczystość Niedzieli Palmowej (która w Kościele obchodzona jest również jako Światowy Dzień Młodzieży w wymiarze diecezjalnym), przemówienia i homilie ze Światowych Dni Młodzieży w Rio de Janeiro i w Krakowie oraz List do młodych z okazji przygotowania Documento Preparatorio XV Zgromadzenia Ogólnego Zwyczajnego Synodu Biskupów na temat „Młodzież, wiara i rozeznanie powołania”. W ich świetle wyszczególniono następujące zagadnienia: 1) młodość; 2) misja młodych w Kościele; 3) misja młodych w świecie.
Program formacyjny polskiej młodzieży w kontekście przygotowań do Światowych Dni Młodzieży Kraków 2016
Szczodry, Marcin (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, 2016)
Światowe Dni Młodzieży zapoczątkowane przez Jana Pawła II w 1986 r. są wydarzeniem, które doczekało się wielu analiz, badań i pogłębionych studiów. Także zakończonemu spotkaniu w Krakowie w lipcu 2016 r. poświęcono już wiele uwagi, dokonano pierwszych podsumowań. W znacznie mniejszym jednak stopniu bada się sam proces przygotowania duchowego młodzieży do uczestnictwa w tak wyjątkowym wydarzeniu. Od strony duszpasterskiej ważne jest podkreślenie, że Światowe Dni Młodzieży nie są jednorazową i spektakularną akcją skierowaną do młodych, lecz stanowią jeden z etapów na drodze ich formacji duchowej. W artykule zostaje podjęta analiza programu formacyjnego zaproponowanego młodzieży polskiej przez Krajowe Duszpasterstwo Młodzieży na okres trzech lat przygotowań do Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. Istotnymi częściami tego programu były Orędzia papieża Franciszka do młodzieży, materiały duszpasterskie przygotowane przez Krajowe Duszpasterstwo Młodzieży, peregrynacja Krzyża i Ikony ŚDM oraz ogólnopolskie inicjatywy miłosierdzia. Całościowe spojrzenie na przebytą drogę formacji pozwala dokonać ogólnego podsumowania przyjętych założeń, planów i przeprowadzonych działań duszpasterskich. Umożliwia także sformułowanie wniosków na przyszłość i wytyczenie kierunków kolejnych działań w kontekście formacji młodzieży po Światowych Dniach Młodzieży Kraków 2016.
Stanowisko Kościoła katolickiego wobec szczepionek przeciw Covid-19
Szczodry, Marcin (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2020)
Badania nad opracowaniem nowych szczepionek, ich produkcja, dystrybucja oraz proces szczepień nie są wolne od pytań natury moralnej. Pandemia wywołana wirusem SARS-CoV-2 pobudziła w różnych środowiskach (lekarskim, bioetycznym, kościelnym, politycznym) debatę nad etycznymi kwestiami szczepień. Celem niniejszego artykułu jest analiza oficjalnych dokumentów Kościoła katolickiego, w których wyraża on swoje stanowisko w sprawie szczepionek przeciw Covid-19. W świetle przeprowadzonych badań dokumentów, wydanych zarówno przez Stolicę Apostolską, jak i przez wybrane konferencje krajowych episkopatów, jest widoczne, że temat ten został znacznie pogłębiony w trakcie trwającej pandemii wywołanej wirusem SARS-CoV-2. Dokumenty Kościoła sprzed pandemii podejmują temat szczepionek głównie w kontekście problemów moralnych związanych z wykorzystaniem w ich produkcji materiału biologicznego z niegodziwego źródła (z przeprowadzonej aborcji). Późniejsze dokumenty szerzej analizują problematykę szczepionek pod kątem etycznym i podejmują wiele innych tematów (np. odpowiedzialność osobista związana z zaszczepieniem się lub odmową przyjęcia szczepionki; kwestia współpracy międzynarodowej w finansowaniu badań i dystrybucji szczepionek; dostępność szczepionek dla najuboższych i dla krajów rozwijających się; czerpanie zysków ze sprzedaży szczepionek; proces zdefiniowania jasnych i przejrzystych kryteriów przy ustalaniu kolejności szczepień poszczególnych grup osób). Dzięki temu osoby wierzące mają jasny punkt odniesienia przy podejmowaniu decyzji o przyjęciu szczepionki. Ci natomiast, którzy odpowiadają na różnych szczeblach za podejmowanie decyzji politycznych, logistycznych i organizacyjnych dotyczących szczepień, otrzymali jasne kryteria, które służą pomocą w ocenie moralnej podejmowanych działań.
„Via Ottoniana – Szlak św. Ottona”. Koncepcja trasy pielgrzymkowej jako forma upamiętnienia misji chrystianizacyjnej św. Ottona z Bambergu na Pomorzu (1124–1128)
Szczodry, Marcin (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2023)
Teren Pomorza został schrystianizowany 900 lat temu w wyniku działalności misyjnej św. Ottona z Bambergu, który w tym celu podjął dwie wyprawy: w 1124 i 1128 roku. Droga, którą przemierzył biskup Otton stała się dla współczesnych mieszkańców tych terenów inspiracją do podjęcia badań i prac nad wytyczeniem „Szlaku św. Ottona”. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, czy tak zaprojektowane itinerarium spełnia formalne przesłanki, aby móc je sklasyfikować jako szlak pielgrzymkowy. Posługując się metodą analityczną, przedstawiono najpierw stan badań historycznych, na podstawie których możliwe stało się zrekonstruowanie drogi, którą w XII wieku przebył św. Otton na Pomorzu. Następnie przedstawiono kryteria, które w świetle dokumentów Kościoła muszą być spełnione, aby uznać wytyczoną trasę za szlak pielgrzymi. W dalszej części pracy ukazano miejsca, w których współcześnie pielęgnuje się pamięć o Apostole Pomorza i które mogą stanowić etapy itinerarium pielgrzymkowego. W świetle przeprowadzonych analiz wykazano, iż Szlak św. Ottona może zostać sklasyfikowany jako trasa pielgrzymkowa, wpisując się w działania duszpasterskie, które przybliżą współczesnym mieszkańcom tych ziem postać i dziedzictwo Apostoła Pomorza, inspirując ich do pogłębienia swojej tożsamości chrześcijańskiej.