Przeglądaj wg Autor "Tyburowski, Krzysztof"

Teraz wyświetlane 1 - 8 z 8

Cztery etapy historii zbawienia w myśli patrystycznej: zarys ogólny i wybrane przykłady
Tyburowski, Krzysztof (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 1997)
Gli elementi della natura umana secondo l’Ambrosiaster
Tyburowski, Krzysztof (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2001)
Nauka w starożytności daleka była od jednorodności terminologicznej. Fakt ten powoduje wiele trudności w późniejszej analizie myśli poszczególnych autorów starożytnych. Wielu z nich bowiem nie stosowało precyzyjnej terminologii w kwestiach, które tej precyzji wymagały. Dotyczy to także różnorakich problemów teologicznych obecnych w myśli różnych pisarzy starochrześcijańskich. Aby móc zrozumieć co dany autor miał na myśli używając określonego terminu, należy wejść w zrozumienie samej jego myśli, aby z niej niejako wydostać na zewnątrz prawdziwe znaczenie badanych słów. W taki właśnie sposób w niniejszym artykule potraktowano terminy określające elementy ludzkiej natury, znajdujące się w myśli anonimowego autora z IV wieku, zwanego Ambrozjastrem. Chodzi mianowicie o słowa: animus, anima, caro i corpus. Rozumienie właściwe tych antropologicznych terminów jest dość istotne szczególnie właśnie u Ambrozjastra, jako że był on bezpośrednim prekursorem Augustyna w nauce o grzechu pierworodnym, a być może sam Doctor gratiae skorzystał z jego koncepcji. Artykuł więc omawia sukcesywnie poszczególne w/w terminy, na kanwie analizy poszczególnych fragmentów dzieł Ambrozjastra.
Kwestia roli Prawa Mojżeszowego w podziale historii zbawienia na etapy w Liście do Rzymian św. Pawła według współczesnej interpretacji teologiczno-egzegetycznej. Patrystyczna próba ustosunkowania się do problemu
Tyburowski, Krzysztof (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2000)
L’importanza dell’incarnazione del Figlio di Dio nel “Commentarius in Epistulam ad Romanos” dell’Ambrosiaster
Tyburowski, Krzysztof (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2003)
Anonim z IV wieku zwany Ambrozjastrem jest jedynym ortodoksyjnym teologiem zachodnim epoki patrystycznej, który skomentował całość Corpus Paulinum. Cała struktura historii zbawienia zajmuje więc w jego teologii kluczowe miejsce. Wcielenie Syna Bożego jest momentem centralnym dziejów zbawienia i Ambrozjaster podkreśla jego osobliwość. Niniejszy artykuł prezentujący myśl Ambrozjastra w wyznaczonej kwestii analizuje odpowiednie fragmenty jego Komentarza do Listu Św. Pawła do Rzymian. W analizie dostrzega się najpierw podkreślaną przez starożytnego Autora prawdę, że Syn Boży był zawsze obecny w historii zbawienia, także Starego Testamentu, moment wcielenia stanowił natomiast punkt kulminacyjny. Artykuł następnie ukazuje przekonanie Ambrozjastra, że Stary Testament jasno przepowiadał wcielenie Chrystusa. Starożytny Anonim widzi zapowiedzi wcielenia w wydarzeniach starotestamentalnych i dokonuje ich analizy opierając się na słowie – kluczu semen, widzi je ponadto w proroctwach i tutaj w swojej analizie opiera się na słowie petra (lapis). Motywem wcielenia jest odkupienie rodzaju ludzkiego. Ambrozjaster jednak stwierdza, że służy ono także manifestacji Boga w historii ludzkości oraz pokonaniu szatana. Ten ostatni element jest mocno podkreślany. Ambrozjaster czyni to, analizując Pawłowe zdanie in similitudinem carnis peccati odnoszące się do kondycji ciała Chrystusa, które stało się udziałem Syna Bożego po wcieleniu. Ten aspekt ukazany jest w końcowej części artykułu.
L’importanza della “Traditio Apostolica” di Ippolito di Roma per la vita della Chiesa – temi generali
Tyburowski, Krzysztof (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2005)
Dzieło pochodzące z początku III w. zwane Traditio Apostolica, niezależnie od problemu niekompletności tekstu, jak również wątpliwości odnośnie autorstwa, ma dla Kościoła wyjątkową wartość. Opisuje bowiem życie wspólnoty chrześcijańskiej na przełomie II i III w. Cenne są informacje dotyczące przede wszystkim liturgii. Treść Traditio Apostolica odegrała szczególną rolę w reformie liturgicznej Soboru Watykańskiego II. Artykuł ukazuje domniemanego autora, mianowicie Hipolita Rzymskiego, usiłuje przedstawić podział dzieła, próbuje uporządkować wielowątkowość tematów oraz omówić ogólnie przedstawiane w nim zagadnienia.
L’importanza della legge mosaica nello sviluppo della storia della salvezza secondo “Il Commentarius in Epistulam ad Romanos” dell’Ambrosiaster
Tyburowski, Krzysztof (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2004)
Rola Prawa Mojżeszowego w historii zbawienia była analizowana wielokrotnie w myśli pisarzy starochrześcijańskich. Dogłębnej analizy podjął się także w IV wieku anonimowy komentator całego Corpus Paulinum zwany Ambrozjastrem. Ambrozjaster więc dokonuje podziału Prawa Mojżeszowego, zestawia je z prawem naturalnym, analizuje cele, dla których prawo to zostało ogłoszone, jak również przedstawia konsekwencje jego promulgowania. To wszystko zostaje przedstawione i zanalizowane w niniejszym artykule.
Legis naturalis essentia apud nonnullos scriptores primi aevi Ecclesiae – lineamenta generalia
Tyburowski, Krzysztof (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2006)
Problem prawa naturalnego sprawia dziś dość duże kłopoty nie tylko prawodawstwu świeckiemu, ale także coraz więcej wątpliwości pojawia się w chrześcijańskich naukach teologicznych. Podaje się już dość często pod wątpliwość samo istnienie prawa naturalnego, twierdząc, że sama natura biologiczno-społeczno-etnologiczna wszystkich ludów ziemi jest tak zróżnicowana, że więcej w niej różnic, niż podobieństw. Zdawać sobie trzeba jednak sprawę, że z tak postawionej sprawy rodzi się poważne niebezpieczeństwo zrelatywizowania całej ludzkiej moralności, a to prowadzić może do katastrofy. Dlatego należy pogłębić problem prawa naturalnego, aby na nowo uświadomić sobie niezmienne zasady, którymi to prawo się rządzi. Jedną z dróg tego uświadomienia jest spojrzenie na problem w świetle źródeł, jakimi są starochrześcijańscy pisarze. Oni mieli tę świeżość umysłu, której niestety pozbawiony jest dzisiejszy świat, i z większą przenikliwością umieli zbadać pewne rzeczy. Opierając się na naturalnym rozumie oraz na objawieniu dochodzili do wniosku, że prawo naturalne to niezmienne jednakowe zasady moralne dane bez wyjątku wszystkim ludziom wszystkich epok. Jądrem tego prawa naturalnego są w zasadzie dwie zasady. Pierwsza otwiera człowieka na nadprzyrodzoność, dzięki której każda istota ludzka może na mocy swojego rozumu dojść do Boga i poznać Go. Oczywiście nie chodzi tutaj o jakieś nieokreślone bóstwo, ale o Boga jedynego. Druga zasada tyczy się relacji międzyludzkich, które mogą być sprowadzone do tzw. złotej reguły zapisanej w Biblii, zarówno w Starym (Tob 4,15) jak i w Nowym Testamencie (Mt 7,12): wszystko cokolwiek chcecie, aby ludzie wam czynili, i wy im tak czyńcie.
Ostatni milenarysta Zachodu
Tyburowski, Krzysztof (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 1999)