Przeglądaj wg Autor "Wachowicz, Andrzej"

Teraz wyświetlane 1 - 5 z 5

“Castitas” chez Augustin d’Hyppone
Wachowicz, Andrzej (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2019)
In his works De continentia, De bono conjugale and De «Santa virginitate» Saint Augustine of Hippo defends “castitas” ridiculed by pagans. He does not try to define a clear border between “castitas”, “pudicitiam” and “continentia”, though. He understands “castitas” as a virtue allowing to resist bad lust. Furthermore, being closely related to the virtue of moderation, “castitas” determines the quality of relationship between husband and wife also helps to maintain marital fidelity. St. Augustine does not treat ethical issues as superior ones in his works. He examines a man as a creature endowed with a sex drive that is to find inner unity “lost” through the original sin. Purity is the very privileged element that participates in the reconstruction of this unity: between spirit and body and between creation and the Creator. “Castitas” is then the virtue of “animus” (internal man) who maintains moderation in sexual relationships and is able to resist unsettled sex drives. Augustine does not bring down “castitas” only to the effort of human will, as Pelagius would. He admits that the hardest fight of a man is securing a clean life, as it requires a daily fight, and victory is really rare, all with the power of God. There are two desires: the good and the bad one. The latter is often out of control. Thus people must constantly fight. Good lust is needed for the survival of a mankind. It is worthy only when “used” in a marriage. The man who follows evil lust loses the “castitas” and therefore turns away from God.
Czystość małżeńska jako relacja wyłączności
Wachowicz, Andrzej (Uniwersytet Szczeciński, 2007)
Czystość małżeńska według św. Jana Chryzostoma
Wachowicz, Andrzej (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, 2007)
Saint Jean Chrysostome, au tant que pasteur, au lieu de chercher la définition exacte de la chasteté, montre des personnes chastes à suivre et corrige les dérives. En fait, il la présente de deux façons: soit en la montrant dans la vie des personnages bibliques, soit en commentant les textes bibliques, surtout les lettres pauliniennes. A des fins pastorales, le Patriarche de Constantinople, en s’appuyant indirectement sur la Bible, forge le terme «παρτθνια», contenant à la fois la notion de chasteté et de virginité. La « παρτθνια» consiste pour lui à éviter les «mauvais» plaisirs et à maîtriser les sens. Vue comme l’abstinence ou même la prohibition du plaisir illicite, chasteté est confondue avec continence, avec la fuite devant les plaisirs charnels. Dans les cas des vierges, elle garde la pureté toujours menacée par la luxure, surtout après le péché d’Adam et d’Eve. Ici Chrysostome se réfère aux textes pauliniens, rappelant que nous sommes «les membres du Christ» (1 Cor 6,16), et que notre corps est «le temple de l’Esprit Saint» (1 Cor 6,20). La chasteté est présentée comme une maîtrise des sens nourrie par et dans la relation au Christ. Elle est illustrée par la vie de Joseph l’Égyptien et de Suzanne. Cette maîtrise de soi est commune aux vierges et aux époux. En utilisant le mot «παρτθνια» il se réfère à la spiritualité des vierges, qui sont consacrées au Seigneur. Les époux, quant à eux, doivent maîtriser leurs désirs, pour atteindre la sainteté. La chasteté apparaît donc comme un frein aux excès charnels. Dans ces perspectives, le mariage devient «remedium concupiscentiae», un abri où on se sent en sécurité. Il protège contre ces désirs mauvais, conséquences du péché d’Adam.
Narzeczeństwo jest potrzebne czy konieczne?
Wachowicz, Andrzej (Uniwersytet Szczeciński, 2007)
Niepokalana – wzorem dla współczesnych małżonków?
Wachowicz, Andrzej (Wyższe Seminarium Duchowne w Koszalinie, 2014)
Maryja nie tylko jest Matką Jezusa i Matką Kościoła, ale jest także małżonką św. Józefa i dlatego może inspirować współczesne małżeństwa. Przez to, że jest Dziewicą a jednocześnie Oblubienicą św. Józefa, swoim życiem jeszcze bardziej kieruje naszą uwagę na wartości, które leżą u podstaw relacji małżeńskich: wyłączność, zaufanie do współmałżonka, szacunek i czystość. Czystość małżeńska, której nie można mylić z dziewiczością, jest pożądaną postawą przez małżonków, gdyż jest umocnieniem prawdziwej miłości. Pisali już o tym ojcowie Kościoła, a szczególnie św. Jan Chryzostom. Odwaga Maryi w realizacji swego powołania małżeńskiego może pobudzić odwagę małżeństw w zachowywaniu przysięgi małżeńskiej.