Przeglądaj wg Autor "Witos, Barbara"

Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4

Freski o tematyce maryjnej z katakumb św. Pryscylli jako zapis wczesnochrześcijańskiej pobożności
Witos, Barbara (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2014)
Malarstwo katakumbowe stanowi najstarszy przekład rzymskiej sztuki chrześcijańskiej. Na freskach z rzymskich katakumb Maryja była ukazywana albo jako Matka Jezusa, albo jako orantka. Najczęściej spotykany obraz z Maryją w roli głównej to scena przedstawiająca Hołd Magów vel Mędrców ze Wschodu. Fresk o tej tematyce znajdujemy na ścianach kilku katakumb, w tym m.in.: Pryscylli, Piotra i Marcelina, Domicylli, Agnieszki, Kaliksta. Innym powtarzającym się motywem jest Madonna z Dzieciątkiem - spotykamy go m.in. u Pryscylli, św. Walentyna i w Cimiterium Maius (znanym jako katakumby św. Agnieszki). Umieszczony na suficie podziemnego korytarza w katakumbach Pryscylli fresk ukazujący Maryję z Dzieciątkiem uznawany jest za najstarszy wizerunek Maryi z katakumb rzymskich. W katakumbach spotykamy także sceny obrazujące wydarzenia z życia Maryi, stanowiące ilustracje wybranych perykop Nowego Testamentu. Do najbardziej znanych należy obrazowanie sceny zwiastowania z katakumb Pryscylli oraz sceny nawiedzenia z katakumb św. Walentyna. Dzisiaj uważa się, że najstarsze freski maryjne pochodzą dopiero z końca II wieku. Do IV wieku Maryja była przedstawiana zawsze w towarzystwie Syna. Sztuka wczesnochrześcijańska łączyła postać Maryi z tajemnicą wcielenia Jezusa. Obrazowano Maryję, by podkreślić ludzką naturę Syna Bożego. Kult Maryi był zależny od kultu Jezusa, nie istniał jako samodzielny.
Osoba św. Melanii Młodszej w świetle Vita Sanctae Melaniae Senatricis Romae autorstwa Geroncjusza
Witos, Barbara (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2015)
St. Melanie the Younger was born in Rome in 383 or 385 A.D. in a rich and wellknown family Valeria. She was the daughter of Valerius Publicoli, a Roman senator, and Albina Ceionia as well as the granddaughter of Malanie the Older, a Christian ascet and founder of many monasteries. At the age of 14, upon her parents’ decision, she married her cousin, a 17 year old Valerius Pinianus. She preferred to run a life focused on God and she continuously encouraged her husband to follow her example too. After their two children had died, both Melanie and her husband made a decision to live in ascesis and resigned from all signs of belonging to the upper social class. They started selling their mansions scattered all over the world one by one and donated their money to people in need. Having left Rome, they proceeded to Nola where they met St. Paulin, and next to Africa, where they met St. Augustine. After spending 7 years in Africa, they went to the Holy Land. There Melanie also founded monasteries. She spent a few years in the Mount of Olives living in severe ascesis. She went to Egypt, where she visited the most famous monastery life centres and hermits’ centres. Having returned to Jerusalem, Melanie came back to living in penance. She died on 31st December 439 A.D., in opinion about her holiness. In 1907 the Pope Pius X formally confirmed her liturgical worship.
Problematyka życia według Listu św. Pawła do Filipian
Witos, Barbara (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2015)
Celem teologicznego przesłania św. Pawła zawartego w Liście do Filipian jest uświadomienie, że życie na ziemi to pełne nadziei oczekiwanie na spotkanie z Jezusem oraz że od życia doczesnego zależy całokształt życia wiecznego. Człowiek jest narażony na różnego rodzaju trudności, pokusy, które musi pokonywać, i jest w stanie to robić, prowadząc życie według Ducha. Teologia Pawła wskazuje na życie zgodne z wiarą w dzieło zbawcze Jezusa. Żyć to znaczy istnieć nie dla siebie, ale dla Niego, ponieważ nowe życie właściwy kształt przybierze dopiero, kiedy rozpocznie się pełnia przebywania z Jezusem. Zadaniem człowieka jest nieustanne kształtowanie chrześcijańskiego życia przez akceptację i zachowanie przykazań oraz uświęcanie siebie. Te działania powinny wykraczać daleko, tak, by ich owoce były zauważalne poza granicami ludzi wierzących, po to, by niewierzący zrozumieli i dostrzegli w nich Boże działanie. Paweł podkreśla też, iż życie wieczne streszcza w sobie wszystkie obietnice które dał Jezus.
Społeczne, etyczne i religijne postawy polskiej młodzieży oraz ich konsekwencje dla nauczania religii w Polsce
Kielian, Andrzej; Witos, Barbara (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2016)
Artykuł, odwołując się do badań socjologicznych z ostatnich kilku lat, charakteryzuje polską młodzież pod względem przyjmowanych wartości społecznych, etycznych i religijnych, by ukazać ważne konsekwencje dla nauczania religii w Polsce. 25 lat od momentu, kiedy lekcje religii na nowo pojawiły się w polskich szkołach, zachęca do różnych podsumowań, wyciągania wniosków i kreślenia perspektyw. Tekst podkreśla stojącą przed Kościołem szansę, jaką w udzielaniu młodym wsparcia w podejmowanym wysiłku wzrostu duchowego daje szkolna katecheza. W sytuacji globalnych przemian, które mają wpływ na myślenie i sposób postępowania młodzieży, dużą wagę należy przypisać działaniom wychowawczym, które będą wyzwalać osobiste doświadczanie miłości Boga. Kluczowe dla przyszłości polskiego Kościoła wydają się działania ewangelizacyjne, prowadzone w ramach szkolnej i pozaszkolnej pracy z dziećmi i młodzieżą w celu podtrzymywania i kultywowania przekonań religijnych i zwyczajów oraz umożliwiania dojrzewania wiary młodego pokolenia.