Przeglądaj wg Autor "Wyrzykowski, Mateusz"

Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4

Podania i artefakty potwierdzające misję Pawła w Hiszpanii
Wyrzykowski, Mateusz (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2022)
In the Letter to the Romans, Paul expresses his desire to go to Spain to preach the Gospel there. However, the Acts of the Apostles do not describe this event, so we are not able to clearly state whether it took place on the basis of the Bible. This article aims to present the evidence that proves it was carried out. The first part presents the indirect evidence found in the New Testament – determination to reach new cities and win the trial. Then, texts from the broadly understood tradition are presented. They clearly confirm the trip and provide a number of details, which proves their credibility. The third part contains knowledge of history and archeology. It allows to determine the probability of crossing to the Iberian Peninsula in the 1st century AD. Presented legends and artifacts confirm the possibility of the Apostle of the Nations preaching on the Iberian Peninsula. However, he had to obtain logistical, linguistic, and financial support from Christians living in Rome.
Reinterpretacja perykopy o synach Bożych i córkach ludzkich (Rdz 6,1-4) w Księdze Czuwających (1 Hen 6-7)
Wyrzykowski, Mateusz (Gdańskie Seminarium Duchowne, 2022)
Artykuł prezentuje reinterpretację Rdz 6,1-4 w Księdze Henocha. Opisuje ona obszernie kontekst niemoralnego postępowania ludzkości, potraktowany bardzo syntetycznie w Rdz 6,1-4. Jednocześnie uzupełnia informacje dotyczące gigantów, które nie zostały opisane w Biblii. Zło, którego się dopuścili, oraz fizyczna wielkość gigantów stanowią uzasadnienie podjęcia przez Boga decyzji o zesłaniu na świat potopu (Rdz 6,5-7). Niniejszy artykuł to analiza Rdz 6,1-4 biorąca pod uwagę treści zawarte w Księdze Henocha oraz Księdze Gigantów.
Siedem prorokiń według Talmudu Babilońskiego (Meg. 14a-15a)
Wyrzykowski, Mateusz (Gdańskie Seminarium Duchowne, 2023)
Prorocy przekazujący ludowi wolę Boga pełnili swoją nadprzyrodzoną misję i mieli realny wpływ na instytucje odpowiadające za funkcjonowanie państwa. Biblia Hebrajska mówi również explicite o powołaniu prorokiń. Tradycja ta została rozwinięta i szczegółowo omówiona w talmudycznym traktacie Megila (14a-15a). Rabini tytuł ten przyznali siedmiu kobietom: Sarze, Miriam, Deborze, Annie, Awigail, Chuldzie i Esterze. Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie oraz omówienie aspektów z ich życia oraz przesłania, które przełożyły się na nadanie im tytułu „prorokini”.
Znaczenie terminu בית מדרשׁ w Targumie Pseudo-Jonatana
Wyrzykowski, Mateusz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2022)
Jednym z najważniejszych zadań rodziców w starożytnym Izraelu było przekazanie wiedzy dotyczącej Prawa Mojżeszowego. Zgodnie z tradycją chłopcy po zdobyciu podstawowej wiedzy w domu szli do szkoły, gdzie kontynuowali naukę. Tekst Biblii bardzo mało mówi o samym procesie kształcenia. Informacje te podaje datowany na VII wiek po Chr. Targum Pseudo-Jonatana. Celem artykułu jest zaprezentowanie oraz przeanalizowanie znaczenia terminu בית מדרשׁ w Targumie Pseudo-Jonatana. Zwrot ten nie pojawia się w Biblii Hebrajskiej. Autor targumu dodał go celowo w czternastu wersetach Tory. Analiza znaczenia tego terminu w konkretnych perykopach ma ukazać znaczenie szkoły oraz nadania jej starożytnego charakteru. Zaprezentowane treści prowadzą do wniosku, że po upadku świątyni w Jerozolimie, gdy przestrzeganie Prawa zaczęło stanowić najistotniejszy element w religii żydów, autor targumu Pseudo-Jonatana chciał wykazać początki בית מדרשׁ już w czasach Abrahama.