Teologia w Polsce, 2014, Tom 8, nr 2

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/35158

Przeglądaj

Przeglądaj Teologia w Polsce, 2014, Tom 8, nr 2 wg Temat "Bóg Ojciec"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    La Generazione del Figlio secondo San Tommaso d’Aquino nel suo commento del Sal 2,7
    Dąbrowski, Wiesław (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2014)
    Św. Tomasz z Akwinu wyjaśnia teologicznie, że Pierwsza i Druga Osoba Trójcy Świętej, tj. Ojciec i Syn, są wobec siebie w prawdziwej i właściwej relacji ojcostwa i synostwa. Prawdziwe i własne synostwo Syna ma swoją podstawę w naturalnym zrodzeniu przez Ojca. Odwieczne zrodzenie Syna przez Ojca jest stwierdzone w Ps 2,7 i paralelnych tekstach Hbr 1,5 i 5,5. To odwieczne zrodzenie Syna przez Ojca Akwinata przedstawia jako czysto duchowe i intelektualne, czyli jako akt intelektu Ojca; dlatego Syn jest Słowem zrodzonym przez akt intelektywny Ojca. W ten sposób są ukonstytuowane teologicznie także Osoby, z zachowaniem tearchii Ojca: Ojciec jest tym, który zradza, a Syn jest tym, który jest zrodzony. To zrodzenie Syna, czyli poczęcie Słowa, jest odwiecznym mówieniem Ojca, tak że Słowo jest poczęte w sercu Ojca, który wypowiadając siebie samego, zrodził Syna równego sobie we wszystkim. Dzięki temu Doktor Anielski wykazuje, właśnie na podstawie odwiecznego zrodzenia, że Syn jest współistotny Ojcu.
  • Miniatura
    Pozycja
    Trynitarny wymiar piękna w świetle teologii symbolicznej Brunona Fortego
    Czura, Tomasz (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2014)
    The subject of these considerations will be the problem of beauty in its Trinitarian perspective and in the context of the symbolic theology of Brunon Forte, which provides the appropriate tools to explore this issue. This article presents the beauty of the Father, who is the beginning without the beginning of the other divine persons, who eternally come from Him. The Father eternally be gotten the Son and on the foundation on His relationship with Him, He creates the universe. In this way, by giving up being everything, God the Father becomes the beginning of harmony whose light reveals everlasting beauty. In turn, by the act of the Incarnation, the Son of God enables intra-Trinitarian harmony to reveal in the space of creation, which is wounded by sin. In Christ, it becomes possible to complete the unification of sinful humanity with the merciful God.He is therefore the only way to unity, reflecting the unity of the Trinity. Holy Spirit also builds the unity of both the Trinity and ecclesial space. For he is the bond of love between the Father and the Son; Their communion open to others. Thanks to that, he may serve a similar function in the community of the Church as he serves in the Trinity – uniting people. All this allows one to consider beauty as a beautifully mysterious attribute of God, manifested in the light of unity, which dominates in the Trinitarian relations. By the act of the Incarnation, this unity is shared by humanity.