Polonia Sacra, 2016, R. 20, Nr 4 (45)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4296

Przeglądaj

Przeglądaj Polonia Sacra, 2016, R. 20, Nr 4 (45) wg Temat "catechesis"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Katecheza jako szansa formowania współczesnej młodzieży
    Panuś, Tadeusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2016)
    Jednym z ważniejszych wydarzeń w najnowszej historii polskiej oświaty było „umożliwienie z dniem 1 września 1990 roku nauczania religii w szkole”, po 30‑letniej przerwie. W roku szkolnym 2015/2016 z tego prawa korzysta 28 kościołów i związków wyznaniowych, w tym Kościół rzymsko‑katolicki. Niniejszy artykuł ukazuje, że nauczanie religii w szkole zawsze było związane z edukacją, poczynając od starożytności. Trzeba podkreślić, iż w czasie, gdy państwa przejmowały troskę o edukacje, religia została wprowadzona do szkoły jako przedmiot obowiązkowy. Było to dzieło oświecenia, które trudno podejrzewać o życzliwość wobec Kościoła czy chrześcijaństwa. Wobec procesów zachodzących w polskiej religijności, szkolna katecheza staje się jedną z najważniejszych przestrzeni przekazu wiary, służy formacji ludzkiej i chrześcijańskiej młodego człowieka, jest realizacją zasady podwójnej wierności: Bogu i człowiekowi. Z perspektywy minionych lat nauczania religii w polskiej szkole, jak najbardziej zasadną jest teza, iż nauczanie religii w szkole bywa katechizacją, bywa ewangelizacją, ale zawsze jest służbą człowiekowi, a więc służy chrześcijańskiej i ludzkiej formacji młodego człowieka.
  • Miniatura
    Pozycja
    Der Religionsunterricht in der Schule – eine Brücke zwischen Jugend und Kirche?
    Morawski, Marcin (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2016)
    Dieser Artikel befasst sich mit der Frage, inwiefern der schulische Religionsunterricht eine Brücke zwischen Jugend und Kirche sein kann, wobei die entsprechenden Dokumente des polnischen und des deutschen Episkopats, religionspädagogische Konzepte sowie Untersuchungen aus dem Bereich der Professionsforschung von Religionslehrern berücksichtigt werden. Das Hauptaugenmerk dieses Artikels liegt auf der Frage nach der Rolle der Vernunft im Prozess religiösen Lernens und, in Zusammenhang damit, zweier Ausrichtungen von Religionsunterricht im Sinne von „teaching religion“ und „teaching about religion“. Zum Schluss wird die Relevanz der Kindheit als Fundament der Brücke und die Bedeutung einer religiösen Früherziehung unterstrichen.