Polonia Sacra, 2016, R. 20, Nr 4 (45)

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1

Katecheza jako szansa formowania współczesnej młodzieży
Panuś, Tadeusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2016)
Jednym z ważniejszych wydarzeń w najnowszej historii polskiej oświaty było „umożliwienie z dniem 1 września 1990 roku nauczania religii w szkole”, po 30‑letniej przerwie. W roku szkolnym 2015/2016 z tego prawa korzysta 28 kościołów i związków wyznaniowych, w tym Kościół rzymsko‑katolicki. Niniejszy artykuł ukazuje, że nauczanie religii w szkole zawsze było związane z edukacją, poczynając od starożytności. Trzeba podkreślić, iż w czasie, gdy państwa przejmowały troskę o edukacje, religia została wprowadzona do szkoły jako przedmiot obowiązkowy. Było to dzieło oświecenia, które trudno podejrzewać o życzliwość wobec Kościoła czy chrześcijaństwa. Wobec procesów zachodzących w polskiej religijności, szkolna katecheza staje się jedną z najważniejszych przestrzeni przekazu wiary, służy formacji ludzkiej i chrześcijańskiej młodego człowieka, jest realizacją zasady podwójnej wierności: Bogu i człowiekowi. Z perspektywy minionych lat nauczania religii w polskiej szkole, jak najbardziej zasadną jest teza, iż nauczanie religii w szkole bywa katechizacją, bywa ewangelizacją, ale zawsze jest służbą człowiekowi, a więc służy chrześcijańskiej i ludzkiej formacji młodego człowieka.