Kultura-Media-Teologia, 2022, nr 51
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/37218
Przeglądaj
Przeglądaj Kultura-Media-Teologia, 2022, nr 51 wg Temat "COVID-19 pandemic"
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Celebracja sakramentu pokuty i pojednania w cyberprzestrzeni z perspektywy teologiczno-kanonicznejBartocha, Waldemar (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2022)W czasie pandemii w Kościele katolickim powróciło pytanie o dopuszczenie możliwości spowiedzi przy użyciu najnowocześniejszych środków audiowizualnych. Stolica Apostolska podejmując kwestię sprawowania sakramentu pokuty i pojednania, nie wypowiedziała się bezpośrednio i jednoznacznie na ten temat. Potwierdzono jedynie, iż zwyczajnym sposobem pojednania pozostaje spowiedź indywidualna, a w przypadku niemożliwości jej odbycia penitent może wzbudzić w sobie akt żalu doskonałego. Celem niniejszego artykułu jest ocena hipotetycznej możliwości i celowości spowiadania za pośrednictwem Internetu i telefonii komórkowej. Autor odwołując się do dokumentów Magisterium Kościoła oraz do wypowiedzi teologów i kanonistów przytacza argumenty zarówno za taką formą spowiedzi, jak i przeciw niej oraz wskazuje na ewentualne korzyści duszpasterskie oraz zagrożenia związane z wykorzystaniem nowych technologii w celebracji sakramentu pokuty i pojednania.Pozycja Jedność czasu bez jedności miejsca. Duchowa łączność jako kategoria teologiczno-medioznawczaPaluch, Łukasz (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2022)Dostęp do transmisji Mszy świętej jest współcześnie właściwie niczym nieograniczony. Ta nieograniczoność powoduje zacieranie się granic między uczestnictwem fizycznym w świątyni a „uczestnictwem” zdalnym z domu wiernego. W niniejszym artykule podjęto studium teologiczno-medioznawcze z zakresu przekazu medialnego celebracji Eucharystii i znaczenia pojęcia „duchowa łączność” używanego od początku wybuchu pandemii koronawirusa. Badaniu liturgii w czasie pandemii poświęcono już wiele prac. Niniejsza stawia sobie za cel dokonanie refleksji nad łącznością duchową ze wspólnotą Kościoła w czasie pandemii koronawirusa. Autor w poszczególnych częściach pracy analizuje dotychczasową wiedzę z zakresu teologii i nauk o mediach reinterpretuje pojęcia uczestnictwa bezpośredniego i pośredniego we Mszy świętej, przedstawia teoretyczne ujęcie mediatyzacji religii i liturgii oraz odpowiada na pytanie dotyczące celu transmisji Eucharystii. W ostatniej części opisuje pojęcie „duchowej łączności” i wyprowadza wnioski teologiczne na temat tego, czym owa łączność jest. Wskazuje na konieczność właściwej intencji wiernego, która jest potrzebna do nawiązania takiej łączności oraz przedstawia ją jako formę przedłużenia człowieka. Na zakończenie opracowuje pojęcie nowej kategorii czasu, bez jedności miejsca.